مخالفت جدی بی خدایان در دوران معاصر با دین و دین داری مسئله مهمی است، در حالی که این مسئله در میان کفار و زنادقه در گذشته چندان مطرح نبود. تا جایی که امروز رسالت آتئیست ها رویارویی با دین و مذهب و تخریب ادیان به ویژه اسلام به جای تبیین دیدگاه های بی خدایی قرار گرفته است. با توجه به این تغییرات ماهوی و ساختاری امروز این جریان عملا به ابزاری برای گروه های معاند داخلی و خارجی در تقابل با اسلام و نظام جمهوری اسلامی مبدل شده که همین مسئله خود یکی از علل رشد و توسعه آتئیسم محسوب می شود.
آتئیستها به شدت مخالف حکومتهای دینی و مداخله دینداران در امر سیاست هستند، این مسئله در ایران به عنوان کشوری با حاکمیت اسلامی از اهمیتی مضاعف برخوردار است. گذشته از جنبه ابزاری آتئیسم اشاعه مبانی فکری نظام سرمایه داری که در هماهنگی کامل با ایدئولوژی آتئیسم قرار دارد زمینه فکری را برای اشاعه این جریان فراهم ساخته است. ضمن اینکه گسترش رسانه های ارتباط جمعی در دنیای امروز شرایط را برای تبلیغات گسترده بسیار تسهیل نموده تا جایی که گروه های آتئیستی می توانند با حضور در شبکه های نوین ارتباطی و مجازی با تمامی اقشار جامعه به ویژه نسل جوان و تحصیل کرده ارتباط برقرار کرده و به تبلیغ آموزه های این جریان و زمینه سازی برای پیگیری سیاستهای خود بپردازند. انتشار (غیر قانونی) و توزیع کتاب های خداناباوران ساخت و پخش کلیپها و مستندهای بی خدایان در شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی از جمله اقدامات و تحرکات صورت گرفته در این راستاست به طور کلی، مواردی چون غفلت، جهل و «شناخت سطحی جوانان درباره دین» «تهاجم سازمان یافته فرهنگی دشمن محدودیت های اعمال شده از سوی خانواده ها» موجود شبهات دینی متعدد در بین جوانان و «عدم پاسخ صحیح به آنها»، «مشکلات اقتصادی» آزادی ابتدال، فساد و بی بندوباری در بی دینی و… از جمله علل گسترش انتیسم در ایران محسوب می شود.
امروزه بیخدایان چه از نظر کمیت و کیفیت و چه از منظر تبلیغات فعالیتهای گسترده ای را دنبال می کنند. این تحرکات گستره وسیعی از تبلیغ علیه اسلام و اشاعه شبهات گسترده و توهین به مقدسات اسلامی گرفته تا حرکت برای مبارزه با حکومت اسلامی و طرح مسائلی چون بازگشت به نظام پادشاهی و تغییر حکومت را شامل می شود.
اصلی ترین رویکردهای جریان آتئیسم را می توان در دو بخش بیان کرد:
الف : ضددینی:
یکی از مسائلی که توسط گروه های آتئیستی در ایران دنبال می شود. خرافی جلوه دادن دین، تمسخر دینداران و ساده باور انگاشتن مسلمانان و به طور کلی پیروان ادیان است. آنان برای سلب اعتماد از مسلمانان به ویژه مخاطبان جوان خود با اشاره به اینکه مسلمانان، صرفاً مقلدانی سبک سر و پشت کرده به علم و دانش هستند می کوشند تا مخاطبان را از حوزه دین داری دور نموده و نور ایمان را در آنها کمرنگ سازند. در این راستا شبهات بسیاری به آموزه های اسلامی و مقدسات وارد می کنند؛ شبهاتی پیرامون خداوند کریم، پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، قرآن مجید، حقوق زنان جنگ و خشونت در اسلام و….. اما برخی از مهم ترین مصادیق شبهات عبارت اند از:
- شبهه پراکنی پیرامون ازدواج های پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)
- زیر سوال بردن خداوند متعال، عدالت خدا و فلسفه اسلامی
- اسلام ستیزی در قالب پرداختن به حقوق زن در اسلام
- خرافی معرفی کردن اسلام و ارائه چهره ای خشن از اسلام و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)
- تخریب روحانیت.
- شبهه پراکنی پیرامون قرآن و امام زمان
- القای دیکتاتوری بودن ولایت فقیه
- زیر سؤال بردن حقانیت واقعه غدیر خم
ب-رویکرد ضد حکومتی و سیاسی (ضدامنیتی):
مقابله با حکومت جمهوری اسلامی ایران و به اصطلاح آنان «رژیم آخوندی»، از رویکردهای صد امنیتی گروه های آتئیستی می باشد. تبلیغات سیاسی فراوان این گروه ها علیه حکومت اسلامی و اصل ولایت مطلقه فقیه و حتی ولایت فقیه، نمایانگر تلاش آنها برای شکل گیری ریشه های قیام علیه حکومت اسلامی است. نالایق بودن حکومت اسلامی در اداره جامعه، لزوم تبدیل جامعه ایران به جامعه ای سکولار، دعوت مردم به اجتماعات غیر قانونی علیه حکومت اسلامی، تاکید مکرر بر لزوم برپایی همه پرسی، درخواست بازگشت شاهزاده ربع پهلوی به ایران و شکل گیری دوباره حکومت شاهنشاهی، دعوت به شعاردهی علیه حکومت اسلامی به ویژه در شبکه های اجتماعی، مصادیقی از تحرکات آنها در این زمینه است.
محوری ترین رویکردهای سیاسی جریان اتنیسم در ایران
برخی از مهم ترین و اصلی ترین جنبه های رویکرد سیاسی این گروه ها را با توجه به بررسی و تحلیل محتوای سایت ها و کانالهای آنها در شبکه اجتماعی منتسب به آتئیسم می توان در محورهای زیر برشمرد:
1- سیاه نمایی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از رهگذر اقداماتی چون: القای ناکارآمدی و فساد نظام اسلامی و حکومت دینی، القای تصور همراهی ارتش و نیروهای مسلح با منافقان، ارائه تصویری نابسامان از وضعیت زندان هایی جمهوری اسلامی ایران، القای وجود خفقان در ایران، انتشار اخبار تجمعات با هدف مخدوش جلوه دادن وضعیت داخلی و ترغیب مردم به اعتراض
2- الفانات فکری و تزریق باورهای انحرافی: نظیر القای باور مخالفت اکثریت مردم ایران با نظام اسلامی، القای اندیشه تغییر نظام در نسل جوان، القای بی تفاوتی مسئولان نسبت به جان و مال ایرانیان و دعوت به تلاش برای تغییر مسئولان نظام ایجاد دلسردی در میان مردم نسبت به پیشرفت های نظام اسلامی در حوزه های مختلف علمی، صنعتی، نظامی
3- تشویق به اقدامات تخریبی و براندازانه، مواردی چون: ساخت و اشاعه شعارهایی با مضمون نابودی حکومت اسلامی دعوت به انقلاب، درخواست رفراندوم و لزوم تشکیل حکومت سکولار، تشویق و حمایت از شورشها و راه اندازی کمپین های مختلف با نگاه براندازانه، دعوت به انجام جنبش ها و اجتماعات ضد حکومت اسلامی مانند «جنبش شکست سکوت روی بام» و حمله مسلحانه.
شکل ظهور و بروز خداناباوری در کشور
آتئیست ها با همه ادیان مخالف هستند و هیچ عقیده ای درباره خدا را برنمی تابند. به گونه ای که حتی بار اثبات خدا را بر دوش مؤمنان می اندازند و معتقدند هیچ استدلالی یارای مقابله با آنها را ندارد. مقابله با چنین جریانی که افکار و اعتقادات جامعه را هدف قرار داده مستلزم اقدامی همه جانبه در حوزه های مختلف می باشد.
آتئیسم در کشور به دو صورت در حال بروز و ظهور است که شامل:
- تشکیلاتی و سازمان یافته
- غیر تشکیلاتی و در متن جامعه
بخش تشکیلاتی و سازمان یافته این جریان با اقدامات متناسب نهادهای ذیربط قابل مدیریت است، اما حوزه اجتماعی آن به سبب حساسیت و پنهان کاری های ظاهری با دشواری روبه رو بوده که وظیفه و نقش نهادها و سازمانهای مرتبط با حوزه های دینی و فرهنگی را دو چندان می سازد. تقویت مبانی دینی و اعتقادی با روشهای صحیح و از مجاری مناسب، مقابله رسانه ای شایسته و برنامه ریزی شده، اطلاع رسانی هدفمند و شفاف سازی از ماهیت این قبیل جریان ها از کانالهای رسمی و مؤثر، توجه به خلاهای اجتماعی و مسائل خانوادگی و تلاش برای مرتفع نمودن آنها از جمله اقداماتی است که می توان در این راستا انجام داد. به هر روی رشد خداناباوری در کنار سایر فرقه های نوظهور امری غیر قابل اغماض است. که با توجه به رویکردهای ضد دینی و سیاسی آن میتواند خطری جدی برای مبانی اعتقادی و امنیت ملی محسوب گردد. لذا شایسته است. با اتخاذ اصل پیشگیری قبل از درمان خود را از گزند تهدیدها و آسیبهای این جریان مصون نگاه داریم.