فرقه پژوهی: کلیسا به‌عنوان ساختار اصلی مسیحیت تبشیری برای تبلیغ و تبشیری محسوب می‌شود. به دیگر سخن کلیسا محفلی جهت اجرای طرح‌های کلان تبشیری است و گام‌به‌گام با مسیونرها در راستای تبلیغ مسیحیت صهیونیستی عمل می‌کند و مرکزی برای تجمع همه فعالیت‌های تبشیری است.
از مهم‌ترین روش‌های تبلیغی کلیسا از گذشته تابه‌حال، ارائه خدمات با هدف مسیحی سازی در میان اقشار محروم و آسیب‌پذیر جامعه است. نمونه این فعالیت‌ها در قالب توزیع کتاب و جزوه‌های مذهبی در لوای خدمات درمانی و آموزشی در روستاها و شهرها و مراکز ترک اعتیاد و ارائه شده است. فعالیت‌های تبشیری اینترنتی و شبکه‌های ماهواره‌ای و حتی تبشیر های خانگی نیز از جمله برنامه های تبشیری کلیساهای مسیحی صهیونیستی است که همه در یک راستا فقط با هدف از بین بردن هویت ملی ودینی کشورها انجام می شود.
کشیش «سیمون» یکی از عناصر مهم مسیحیت می‌گوید: وحدت اسلامی آرزوهای ملت‌های بیدار را همراه دارد و به آنان کمک می‌دهد که از تحت نفوذ اروپا خارج شوند، ولی فقط برنامه‌های مبشرین مسیحی می‌تواند عظمت این انقلاب را در هم شکند، زیرا برنامه‌های تبشیری است، که جلوه جذابی به اروپا می‌دهد و می‌تواند ریشه انقلاب اسلامی و وحدت آنان را از بیخ برآورد.
شواهد تاریخی گواه بر این است که گاهی مبشّرین مسیحی، پیشاپیش استعمار درحرکت بوده‌اند. جواهر لعل نهرو، نخست‌وزیر هند می‌نویسد: ابتدا مبلغان مذهبی و به دنبال آن کشتی‌های جنگی می‌آیند و بعد هم تصرف اراضی شروع می‌شود.
و یا نخستین رئیس‌جمهور کنیا گفته است: وقتی اروپائیان به آفریقا آمدند، آنان کتاب مقدس را داشتند و ما زمین؛ زمانی فرارسید که آنان زمین داشتند و ما کتاب مقدس.
حال این مبشر مسیحی برای پیشبرد اهداف خود نیازمند پایگاه و محل اجتماع است. در حقیقت اینجا کلیسا اهمیت خود را نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند به‌عنوان یک مکان ظاهراً دینی در راستای کار تشکیلاتی جهان غرب در میان کشورهای دیگر و مخصوص کشورهای مسلمان از پوشش دین نهایت استفاده را برده و اهداف ضد دینی خود را پیاده نماید.
لذا نگاه دنیای مسیحیت چه فرقه کاتولیک و چه فرقه پروتستان به کلیسا یک نگاه راهبردی است و از این مقوله به‌عنوان مهم‌ترین ابزار برای مسیحی سازی یاد می‌کنند. جریان تبشیر مسیحیت خوب می‌داند که از دست دادن کلیسا چه صدمات و لطمات جبران‌ناپذیری به وجود می‌آورد. به همین جهت در کشورهایی مانند ایران اسلامی که امکان نفوذ به‌صورت علنی در کلیساها تقریباً در حال از بین رفتن است رو به الگو گیری از سبک هیئت و روضه‌های خانگی ایرانی اسلامی نموده و سعی در افزودن بر کلیساهای خانگی دارد.
در حقیقت کلیساهای خانگی نسخه ای برای ملت های غیر مسیحی است. چون در بین ملت های غیر مسیحی بویژه کشورهای اسلامی امکان تبلیغ مسیحیت صهیونیستی وجود ندارد و باعث حساسیت جوامع اسلامی و برخورد با آنها می شود، نسخه کلیساهای خانگی را برای جذب نیرو استفاده می نمایند و این کلیساهای خانگی نقش هویت سوزی را برای ملت ها بازی می کند، چراکه اول هویت مردم را از آنها می گیرد و در قدم بعدی هویت مسیحی صهیونیستی را به آنها ارائه می کند و در نهایت اقدام به سربازگیری برای روز مبادا و درافتادن با ارزشها و حاکمیت ها می نماید. یعنی باید گفت کلیساهای خانگی در نهایت نقش خانه تیمی را مثل گروههای تروریستی از جمله منافقین، گروههای تکفیری -داعشی و گروهک های تروریستی تجزیه طلب در استانهایی مثل سیستان و بلوچستان و … بازی می کند.
منبع:
رهپویان هدایت