ماهیت اصلی اغلب شبکه های تبشیری سیاسی است هر چند به ظاهر با هدف تبلغ مسیحیت به راه افتاده اند اما نمی توانند گرایش های سیاسی خود را به ایالات متحده و رژیم صهیونیستی پنهان کنند. نکته اشتراک دیگر این شبکه ها عوامل کارکنان و کشیشهای آنها هستند که جملگی از وابستگان فرقه شبه کلیسایی جماعت ربانی اند که سعی دارند تفاسیر صهونیستی را به جای مسیحیت به خورد مخاطب فارسی زبان بدهند. این شبکه ها سعی دارند تا با استفاده از شگردهای مختلف مخاطب خود را اغوا کرده و از این طریق مسیحیان وابسته به کلیساهای ساختمانی در ایران را به سمت گرایش های شبه فرقه ای سوق دهند. در این مطلب ضمن معرفی و بررسی یکی از رسانه های مهم تبشیری، سعی می کنیم با برخی از این شگردها آشنا شویم.
شبکه تلویزیونی ماهواره ای محبت
شبکه صهیونیستی محبت شبکه ای تبشیری به زبان فارسی است. مؤسس این شبکه ماهواره ای تبشیری کشیش «خسرو خدادادی» است. وی به دلیل فعالیت هایش در ایران در سال ۱۳۷۴ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی بازداشت شد. پس از بازداشت، وی کنگره آمریکا نام او را در گزارش خود مورد اشاره قرار داد. خدادادی پس از آزادی از زندان به همراه فرزند و همسرش از ایران به ترکیه فرار کرد ولی از آن کشور نیز اخراج و در نهایت راهی آمریکا شد. خسرو خدادادی پس از مهاجرت به آمریکا به همراه خانواده با کمک سازمانهای مسیحیت صهیونیستی اقدام به راه اندازی شبکه ماهواره ای محبت کرد. شبکه محبت اولین شبکه فارسی زبان تبشیری ۲۴ ساعته در زمان خود بود.
این شبکه از یازدهم اسفند ۱۳۸۴ هجری شمسی برنامه های خود را آغاز کرد. شبکه فارسی زبان محبت در مدت کوتاهی با مشارکتی که با سایر سازمان های تبشیری صورت دادند، توانست برنامه های خود را در قالب های مختلف داستانی، فیلم، موسیقی، جلسات دعا موعظه و پرسش و پاسخ تهیه و پخش کند.
مرکز شبکه محبت در ایالات متحده است، اما از استودیوهای اروپایی نیز بهره می برد. هدف اصلی فعالیت های این شبکه تغییر گرایش دینی مسیحیان ساختمانی به گرایش های شبه کلیسایی جماعت ربانی و همچنین گرایش به مسیحیت صهیونیستی است. شبکه محبت، جامعه هدف خود را عموم مردم ایران و کشورهای فارسی زبان در نظر گرفته و سعی دارد با تولید ادبیاتی عام همراه با موضوعات عمومی نظیر مشاوره مسائل خانوادگی، علاوه بر مسیحیان، اقشار مختلف مردم را نیز جذب کرده و در ارتباط گیری دو جانبه آنها را به سمت مسیحیت سوق دهد.
مدیر شبکه مسیحی محبت دکتر فریبرز انصاری است. البته در مقاطعی افراد دیگری نیز در اداره این شبکه نقش برجسته ای داشته اند، مانند «الناتان باغستانی» که سابقا در بیشتر امور شبکه محبت مداخله نموده و تقریبا بخشی از امور اجرایی آن را اداره می کرد، اما با گذشت زمان با مدیریت شبکه دچار اختلاف شده و اکنون در جایگاهی حداقلی در مدیریت شبکه محبت ایفای نقش می کند. برخی برنامه های پخش شده در این شبکه با کمک مؤسسات حرفه ای تبشیری مانند مؤسسه ایلام در انگلیس و آمریکا تهیه می شود.
دکتر فریبرز انصاری مدیر بخش تلویزیونی محبت در مصاحبه ای با یکی از مجلات مسیحی از روند فعالیتهای تبشیری این شبکه پرده بر می دارد. وی می گوید:
«در سال ۲۰۱۱ با بیش از ۲۰۰۰ بیننده که سال پیش با ما تماس گرفته بودند، ارتباط برقرار کردیم تا از وضع کنونی روحانی و اجتماعی آنها با خبر شویم. حدود ۵۰ درصد از این گروه به ما اطلاع دادند که به خاطر عدم دسترسی به کلیسا و یا رابطه با دیگر ایمان داران مسیحی، فقط از طریق تلویزیون محبت تغذیه می شوند. این هدف ماست که مژده انجیل را به همه ایرانیان و فارسی زبانان افغانستان و تاجیکستان اعلام کنیم … برنامه های این شبکه تلویزیونی توسط سازمانها و مؤسسات مختلفی تهیه و فراهم می شوند … همان طور که قبلا هم گفتم، برنامه های ما یک طرفه نیست و ما خوشحالیم که در حال حاضر حدودا ده هزار مکالمه در هر ماه با بینندگان متقاضی داریم که کادر مشاورین تلویزیون محبت به آنها خدمت می کنند. اما وی از ادامه این روند نحوه عضو گیری، حمایت های بعدی و چگونگی متصل کردن برخی از این افراد به سازمان های صهیونیستی منطقه صحبتی به میان نمی آورد».
کشیتان تبشیری دیگری نیز با شبکه تلویزیونی محبت همکاری می کنند که از آن جمله می توان کشیش «ادوارد» و کشیش «کامیل» را نام برد. افراد مختلف در شبکه محبت از جمله کشیش «شایسته»، ادعا می کنند که حافظ (شاعر) نیز مسیحی بوده، زیرا از فیض روح القدس و نفس مسیحایی صحبت می کند. برنامه های باغ دوستی ویژه کودکان، زن امروز، دنیای زن، امید جاودان ویژه جوانان، فراسوی تقدیر، شفا و آزادی پژواک و شفای شکسته دلان که توسط یکی از مؤسسات تبشیری انگلستان متمرکز بر ایران برای این شبکه تولید می شود از جمله برنامه های شبکه فوق می باشند.
همچنین شبکه محبت برنامه ویژه ای به لهجه افغانی دارد. برنامه های این شبکه حتی در برخی از موارد با قبح زدایی از برخی منکرات همچون نوشیدن شراب همراه است. مانند، اقدام کشیش «الهام» و کشیش «سوریک» در برنامه «امید زنده» که جمعه ها به صورت زنده پخش می شود به نوشیدن شراب ،که این کار را به نام حضرت عیسی (ع) انجام دادند.
همچون دیگر مراکز تبشیری، شبکه محبت هم از حواشی ضد اخلاقی، خالی نیست. چندی پیش برخی افراد مطلع در شبکه محبت از ارتباط نامشروع ادوین آبنوس و یکی از مجریان زن شبکه محبت، مطالبی در فضای مجازی منتشر کرده بودند.
یکی از امتیازات شبکه محبت رویکرد آن برای پیگیری حداکثری در مورد افرادی است که با این شبکه تماس می گیرند. هدف آن است که بتوانند به صورت دائمی با افراد ایرانی علاقه مند به موضوعات مسیحی از طریق شبکه های اجتماعی و پست الکترونیک ارتباط برقرار کرده و به تدریج آنها را به سمت مسیحیت سوق دهند.
شبکه ماهواره ای محبت با سازمانهای تبشیری متمرکز بر ایران ارتباط تنگاتنگی دارد. «مؤسسه ایلام» به مدیریت «سم (ساموئل) یقنظر» از جمله این سازمان ها است. شبکه محبت بخشی از برنامه های خود را با همکاری این مؤسسه تولید می کند.
علاوه بر الناتان باغستانی که مغضوب مجموعه مدیریتی شبکه محبت قرار گرفت و برخی از برنامه های زنده خود را از دست داد و تنها مجری بعضی از برنامه های این شبکه نظیر «سیمای مسیح» است، «هرمز شریعت»، «کامیل نوایی» و نادره نوایی نیز از جمله افرادی بودند که به دلیل اختلافات داخلی شبکه محبت در گذشته از این شبکه اخراج شدند و به دیگر شبکه های تبشیری پیوستند. کامیل نوایی آن گونه که خودش می گوید، اخراجش از تلویزیون محبت باعث شد که مدتی افسرده شده و به مشروبات الکلی و مواد مخدر و قرص های روان گردان روی آورد. نهایتا او را بیهوش در یکی از خیابانهای اطراف منزلش پیدا کرده و پس از یک روز بستری در بیمارستان مجبور می شوند به بیمارستان روانی منتقل کنند.
سیاست زدگی
رویکرد سیاسی شبکه های ماهواره ای مسیحی، مسئله ای آشکار و همیشگی است. مجریان و میسیونرهایی مانند رضا صفا، هرمز شریعت ساسان توسلی و در خصوص مسائل ایران و مقایسه آن با اروپا و غرب و همچنین وقایع خاورمیانه و رژیم صهیونیستی بی پروا اظهار نظر کرده و به جانبداری از غرب و رژیم صهیونیستی می پردازند.
آنها سعی دارند وجود هر گونه مشکلی در ایران را به رویکرد اسلامی مردم ایران نسبت داده و پیشرفت غرب را ناشی از مسیحی بودن بیشتر مردم عنوان کنند. مجریان شبکه های مختلف تبشیری در ایام انتخابات نیز بیکار ننشسته اند و با هدف تخریب وجهه نظام جمهوری اسلامی به بررسی مسائل انتخابات ایران می پردازند.
فریبرز انصاری در مصاحبه با یکی از سایت های تبشیری رویکرد شبکه محبت را صرفا پوشش موضوعات مرتبط با مسیحیت عنوان می کند و این در حالی است که برنامه ها و عناصر آن گویای واقعیت پشت پرده ای است که از جهت گیری های پنهان این شبکه رونمایی می کند. تولید برنامه هایی نظیر «اِم نیوز» در شبکه محبت، رویکرد مشخص شبکه در پرداختن به امور سیاسی را آشکار می سازد که از طریق انعکاس اخبار و تحلیل های سیاسی و اجتماعی با رویکردی مداخله جویانه درباره اوضاع داخلی ایران و دیگر کشورهای مسلمان سیاه نمایی می کند.
حمایت همه جانبه از رژیم صهیونیستی، توهین به مقدسات دین مبین اسلام و تشکیک در خصوص مبانی دینی مسلمانان ایران و دیگر کشورهای اسلامی بخش جدایی ناپذیر برنامه های شبکه های تبشیری است. رسانه های تبشیری در بحران سوریه نیز به صورت یک جانبه به حمایت از تروریست ها معاندین دولت سوریه پرداخته و به انتخابات در سوریه حمله کردند. بررسی سابقه کارشناسان و مجریان شبکه های تبشیری به خصوص شبکه محبت نشان می دهد که اغلب آنها سابقه فعالیتهای غیر قانونی و ضدیت با نظام جمهوری اسلامی ایران را در کارنامه خود داشته اند. بنابراین بکارگیری آنها توسط سازمان های صهیونیستی و لابی صهیونیست به منظور ایجاد شبکه های تبشیری دور از انتظار نبوده است.
از دیگر نکات جالب در سابقه شبکه محبت، پخش برنامه هایی در حمایت مستقیم «گروهک منافقین» است که به صورت تماس های تلفنی ساختگی و دعا برای تروریست های این گروهک که در کمپ آمریکایی ها در عراق اسکان داده شده بودند، صورت گرفته و حتی با جملاتی مانند: «اگر دولت عراق درها را بر مجاهدین بسته بدانیم که خدای ما قادر است راه جدیدی باز کند همراه بوده است».
شبکه محبت در ایام فتنه ۸۸ نیز فعال بود و به شدت از فتنه گران حمایت نموده و مردم را به شورش اجتماعی تشویق می کرد. حتی در سالهای پس فتنه نیز در مناسبتهای مختلف و ایام خاص نظیر روز دانشجو، چهارشنبه سوری سیزده بدر و … تحرکات عناصر ضد انقلاب را پوشش می داد.
نکته جالب اینکه شبکه محبت برای حمایت از فتنه گران و سران آنها برنامه های ادی خود را قطع و ویژه برنامه های سیاسی سه ساعته پخش می نمود.
کارشناسان شبکه محبت
ساسان توسلی
ساسان توسلی یکی از میسیونرهای فعال تبشیری در شبکه های ماهواره ای است. وی متولد ایران بوده و خود را یک درویش زاده معرفی می کند. خودش اعلام می کند که سابقاً مسلمان بوده است و در سال ۱۹۸۵، زمانی که در کشور پرتغال به سر می برد، در نتیجه فعالیت گروهی از میسیونرهای آمریکایی، جذب و مسیحی شده است.
وی بعد از مدتی به عنوان کشیش دست گذاری شده و در دو دهه گذشته، مشغول انجام فعالیتهای تبشیری اونجلیکال برای ایرانیان بوده است. توسلی به تدریج به عرصه برنامه های تلویزیونی وارد و از سال ۲۰۰۶ میلادی در فعالیتهای تلویزیونی و برگزاری سمینارهای تبشیری متمرکز شده است.
وی بعدها به دانشکده الهیات اصلاح شده یا همان «کالوینیستی» وارد شد و مدرک فوق لیسانس این دانشکده مسیحی را گرفت. او تحصیلات خود را تا مقطع دکترا در دانشکده الهیات کلمبیا و دانشکده بیرمنگام انگلستان ادامه داد. توسلی هم اکنون مقیم آمریکاست و در این کشور زندگی می کند. وی به طور گسترده در کلیساهای ایرانیان در اروپا و آمریکا و برخی کشورهای منطقه حاضر شده و دوره ها و سمینارهای تبشیری برگزار می کند. توسلی همچنین در برنامه آموزش افراد برای فعالیت تبشیری داخل ایران فعال میباشد.
سازمان های اونجلیکال ایالات متحده به گونه ای سرمایه گذاری می کنند که مؤسسات تبشیری محلی را تأسیس نموده و بتوانند افرادی را که از طریق مکاتبات و یا شبکه های تلویزیونی تحریک شده اند، در این دوره ها شرکت داده و در این بین آنها را به مسیحیت جذب کنند. به همین منظور انجام دوره های آموزش تبشیر در کشورهای پیرامونی ایران مسئله بسیار مهمی برای این سازمانهاست یکی از طراحان اصلی دوره های تبشیری ساسان توسلی است.
توسلی از شیوه ها و شگردهای مختلفی برای اغوای مخاطب استفاده می کند. به عنوان نمونه وی در یکی از برنامه هایش رو به دوربین کتابی نشان داده و مدعی شد که کتاب معارف دوره دانشگاهی در ایران است. سپس جملاتی را از روی آن خواند که صفات خداوند را بر می شمارد و با استناد به آنها با هدف فریب مخاطب ادعا کرد: مسیحیت به خدایی با چنین صفاتی معتقد است که در این کتاب نوشته شده است. در حالی که وی به عنوان یک میسیونر می داند که «آموزه تثلیث» در مسیحیت با توحید اسلامی تفاوت فاحشی دارد. چنین رفتارهایی ناشی از استراتژی رسانه ای میسیونرهاست؛ چرا که متوجه این مسئله هستند که باور مسیحیت به سه اقنوم (شخصیت) شامل خدای پدر، خدای پسر و خدای روح القدس برای مخاطب مسلمان نامناسب است. آنچه بر این اختلاف می افزاید، اعتقاد مسیحیان به سه اقنوم مستقل و ذی شعور است که هر یک اعمال مختص به خود را در جهان ایفا می کنند. مسیحیان معتقد به منفک بودن این سه شخصیت از هم هستند، یعنی هر کدام، یک خدای مستقل می باشند و در عین حال هر سه نیز تشکیل یک خدای واحد را می دهند که این با مبانی توحید اسلامی یعنی توحید ذاتی، توحید افعالی و توحید صفاتی خداوند ناسازگار بوده و به کلی باطل است.
توسلی بیشتر سعی دارد خود را به عنوان یک مسیحی اسلام شناس معرفی کند و اکثرا مسلمانان را به عدم شناخت الهیات مسیحی متهم می کنند تا به این طریق بتواند نظر بیننده را جذب کرده و مطالب خود را بدون جهت گیری تبشیری نشان دهد.
وی علاوه بر شرکت در شبکه های تبشیری، به فعالیت های سیاسی نیز می پردازد. نمونه آن حضور و سخنرانی او در روزهای فتنه ۸۸ در جمع گروهی از عناصر شناخته شده سازمان منافقین است که در حمایت از آشوبگران داخلی ایران مقابل سازمان ملل در آمریکا تجمع کرده بودند. وی در یکی از برنامه های پخش شده از شبکه ماهواره ای ست سون پارس که با اجرای رضا ترکمند در اردیبهشت ۱۳۸۴ پخش شد نیز درباره نحوه نافرمانی مدنی صحبت کرده و مسیحیان را به قانون شکنی تشویق نمود و تاکید کرد این کار هزینه هایی دارد که باید پرداخت شود. این در حالی است که وی بارها مخالفت خود را با هر گونه اعتراض مردم آمریکا در خصوص جنگ افروزی دولتشان در دیگر کشورها اعلام کرده است.
کشیش سپهر
وی در سوم فروردین ۱۳۳۸ در شهر سبزوار به دنیا آمد. از کودکی بیماری ریوی داشت و بخش عمده دوران کودکی اش را در خانه پدربزرگ و مادر بزرگش گذراند. او نیز همانند دیگر میسیونرهای تبشیری تاکید زیادی بر این دارد که مسلمانی بسیار معتقد بوده است و از همه مهمتر اینکه بر اعتقادات اسلامی آگاهی و تسلط داشته است؛ دروغی که در خاطرات دیگر مدعیان نیز وجود دارد. این در حالی است که گفتاری مؤید شرکت در دوره ها یا کلاس های مرتبط و یا آشنایی با اعتقادات اصیل اسلامی در خاطرات هیچ کدام از آنها وجود ندارد و این تنها ترفندی برای قریب مخاطب است. وی اظهار می دارد پدر بزرگم یک آخوند روضه خوان بود و شهرت زیادی داشت به طوری که در پنج سالگی قادر بودم کتاب های مذهبی را بخوانم. اکثر اوقات همراه پدربزرگم به مساجد می رفتم و روزها را در مکتب خانه می گذراندم. در هشت سالگی پدرم که معلم بود به شهر مشهد منتقل شد. و من هم همراه خانواده به مشهد رفتم. مشهد شهری مذهبی بود و من تا سن ۱۷ سالگی به سرعت در مذهب رشد کردم. اغلب اوقات صبح ها قبل از طلوع آفتاب به حرم می رفتم تا نماز صبح را در آنجا بخوانم. بزرگترین تفریح من تماشای فیلم هایی بود که در آن یک هنر پیشه ترک به اسم «فخرالدین» در جریان جنگهای صلیبی با مسیحیان می جنگید و آنها را قلع و قمع می کرد(1).
به طور کلی در نوشته های میسیونرها اغراق نسبت به رفتار مذهبی و اشاره به زندگی مذهبی سابق به شدت مورد استفاده قرار می گیرد؛ روشی که همه فرق برای اغوای مخاطبان از آن بهره می گیرند. روند مسیحی شدن وی زمانی شروع می شود که در مشهد، در سن ۱۷ سالگی از طریق همکلاسی هایش با میسیونری آمریکایی به نام «جول سل تر» (Joel Slater) آشنا شده و مکاتبه آنها شروع می شود.
میسیونرها در مکاتبه و نحوه ارائه مطالب از این طریق، تخصص داشته و روشی مشخص را پیاده سازی می کنند. در مدارس میسیونری آموزش داده می شود که چه نوع مطالبی باید در ابتدا مطرح شده و چه مواردی بهتر است در مراحل بعدی ارائه شود. حتی اینکه ایجاد انگیزش برای ادامه مکاتبه، چگونه باید انجام گیرد. این مکاتبات به دیدار حضوری و شرکت در همایش ها می انجامد
سپهر در اوایل انقلاب (حدود سال 1۳۵۷ ) در تهران، توسط فردی به نام «ایران» از کلیسای جماعت ربانی تعمید داده می شود و از این تاریخ فعالیت خود را شروع می کند. وی بعد از جذب به عامل سازمان های میسیونری تبدیل می شود و به توزیع جزوات تبشیری می پردازد. او در حال حاضر در آمریکا علاوه بر حضور در شبکه های ماهواره ای تبشیری در دو کلیسای ایرانی یکی در شهر «تولا» و دیگری در شهر «اوکلاهاما» نیز فعالیت می کند. همچنین برای پیگیری فعالیتهای تبشیری ایرانیان، سفرهایی به مناطقی از آمریکای لاتین دارد.
الناتان باغستانی
الناتان نیز همانند دیگر مجریان شبکه های تلویزیونی تبشیری مدعی است از ابتدا مسیحی نبوده و ۳۰ سال پیش در هند مسیحی شده است. باغستانی، سابقه مدیریت سازمان تبشیری «سفیران» را نیز داشته و بعد از اختلافش با شبکه محبت بیشتر با شبکه «امید ایران» همکاری می کند. او در سال های دهه ۷۰ از جمله عناصر فعال برگزاری تورهای تبشیری در ترکیه بوده که به خاطر حضور در شبکه های ماهواره ای کمرنگ تر شده است.
خانم نازنین باغستانی
نازنین باغستانی همسر الناتان باغستانی است. وی در یک خانواده زرتشتی متولد شد. در سن شش سالگی والدینش از یکدیگر جدا شدند. مادر او که پرستار بود برای سرپرستی خانواده باید شبانه روز کار می کرد و به همین خاطر در اردیبهشت سال ۱۳۵۷ آنها را به هندوستان نزد خاله شان فرستاد. او و خواهرانش برای تحصیل به یک مدرسه مسیحی شبانه روزی رفتند. در این مدرسه به رسم همه مدارس تبشیری مسیحی، کلاس های انجیل خوانی وجود داشت. آن ها هم هر جمعه شب در کلاس های مطالعه انجیل شرکت می کردند. به تدریج و با تأثیرپذیری از این محیط آنها تحت تاثیر معلمان و عوامل مدرسه به خصوص خانم عماری کشورگ به مسیحیت گرویدند که مشکلات خانوادگی و نیاز به حمایت در این امر نقشی تعیین کننده داشت. نازنین باغستانی در سال ۱۳۶۳ پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان به ایران بازگشت. خواهر او نانسی در هند با یک خادم کلیسا ازدواج کرد و بعد از مراجعه به ایران در سال ۱۳۶۹ در تهران غسل تعمید داده شد. خانم نازنین و الناتان نیز در ضمن فعالیتهای تبشیری با یکدیگر آشنا شده و در تیر ماه سال ۱۳۷۰ ازدواج کردند.
پی نوشت
- مجله کلمه، مصاحبه با کشیش محمد سپهر، دسامبر ۲۰۰۹، شماره ۲۰