سهراب حسینی| جریان مسیحیت تبشیری برای پیشبرد اهداف و منویات خود، برنامه‌ها و نقشه‌های مختلفی داشته و از حوزه‌های گوناگون وارد عمل شده است. تبلیغ و جذب مسلمانان در رأس اهداف سازمان‌های تبشیری قرار دارد اما تبشیریها اهداف بزرگ‌تری را نیز دنبال می‌کنند. تلاش برای متزلزل ساختن پایه‌های اعتقادی جامعه اسلامی و در ادامه تضعیف حس همبستگی ملت با نظام اسلامی از آن جمله است. در این راستا تبشیریها به ابزارهای دیگری نیز متوسل می‌شوند که بارزترین آن، تلاش برای شکستن اتحاد و همدلی قومی ملی ایرانیان از طریق تأثیرگذاری بر افکار عمومی جامعه ارامنه ایران و القای حس محرومیت و نقض حقوق شهروندی‌شان به‌عنوان یک اقلیت دینی در جامعه ای اسلامی می‌باشد.
این امر آنقدر برای تبشیریها اهمیت دارد که بخش عمده‌ای از تبلیغات خود را بر آن متمرکز ساخته و با پروپاگاندای رسانه‌ای و به اشکال مختلف می‌کوشند، میان جامعه ارامنه و ملت مسلمان ایران، دو دستگی ایجاد نمایند.
باید اذعان داشت، جامعه ارامنه ایران جمعیت نسبتاً بزرگی از مسیحیان را تشکیل می‌دهند که در صورت تحقق مطامع جریان تبشیر و همراهی با آن، یک ظرفیت و فرصت فوق‌العاده برای آن‌ها قلمداد می‌شوند. بنابراین سرمایه‌گذاری بر این جامعه، از یکسو زمینه را برای تضعیف بنیان‌های حیاتی جامعه اسلامی یعنی حس همدلی و اتحاد ملی فراهم می‌سازد و از سوی دیگر، با اثرگذاری بر اذهان ارامنه و هدایت به سمت و سوی مورد نظر سران تبشیری، می تواند مقدمات یک کادرسازی تشکیلاتی گسترده و تربیت نیرو را برای جریان تبشیر به‌همراه داشته باشد.
مسیحیت تبشیری مجموعه برنامه‌های متنوعی را برای تحقق این مهم در دستور کار خود قرار داده که در چند بعد، عملیاتی می‌گردد. مهمترین ابزار اجرایی ساختن این اهداف نیز بازوی رسانه‌ای تبشیر در اشکال و قالب‌های مختلف است؛ از شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای گرفته تا شبکه‌های اجتماعی.
مهمترین محورهای برنامه‌های مزبور به شرح ذیل است:
تخریب چهره بزرگان ارامنه در ایران
یکی از مهمترین حوزه‌های عملیات رسانه‌ای جریان تبشیر، تلاش برای فرمایشی نشان دادن بزرگان و نمایندگان جامعه ارامنه در ایران و القای این باور است که آن‌ها گزینش ارامنه نیستند یا اینکه به‌سبب تعاملات سازنده‌شان با نظام اسلامی، شایستگی نمایندگی و رهبری جامعه ارامنه را ندارند.
در این زمینه شبکه محبت و سایت وابسته به آن «محبت نیوز» سال‌هاست، هجمه رسانه‌ای گسترده‌ای را به راه انداخته و در قبال هر رفتار و سخنان این افراد واکنش‌هایی گاه تند و تیز و انتقادی نشان داده و می‌کوشد، میان قاطبه ارامنه و بزرگانشان اختلاف اندازد.
البته این رویکرد با فراز و نشیب‌هایی همراه است و گاه با تحریف سخنان برخی نمایندگان و سران ارامنه می‌کوشند، آن‌ها را همسو با خود نمایانده و ضمن جلب توجه افراد مزبور، شانس خود را برای همراه کردنش بیازمایند. هر چند تاکنون موفقیتی در این زمینه به دست نیاورده‌اند. خشم جریان تبشیر از همزیستی مسالمت‌آمیز ارامنه و ملت مسلمان ایران و اذعان همیشگی سران این اقلیت دینی بر این حقیقت، در بسیاری از اخبار منتشر شده در سایت محبت نیوز و نیز رفتار و گفتار مجریان شبکه‌های ماهواره‌ای عیان گشته.
در این زمینه مصادیق فراوانی وجود دارد و به‌ویژه آقایان «یوناتان بت‌کلیا» (نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی) و «سیبوه سر کیسیان» (خلیفه ارامنه تهران) بارها هدف حملات تند تبشیریها قرار گرفته‌اند. در یکی از آخرین حملات، مدیران محبت نیوز با اشاره به موضع مخالف آقای سر کیسیان در قبال تبشیر مسیحی با بیان توجیهاتی سعی در متناقص نمایاندن و تحریف سخنان وی نموده و در انتها ایشان را به «بی‌هویتی» و آنچه «بده بستان با حکومت» می‌خواند، متهم ساخته و به‌طور ضمنی شایسته مقام خلیفه‌گری نمی‌داند.[1]
در واقع یکی از مسائل حساسیت برانگیز تبشیریها عیان شدن رویکرد مسالمت‌آمیز و برادرانه جامعه ارامنه و نظام اسلامی ایران، به‌ویژه از رهگذر مراودات و تعاملات میان سران ارامنه با نهادها و مسئولان مملکتی است که هیچگاه آن را برنتابیده و تندترین حملات و انتقادات خویش را در قبالش به‌کار گرفته‌اند. هدف تبشیریها آن است که ضمن تخریب چهره نمایندگان همسو با نظام، مراودات و همکاری‌های جاری بین جامعه ارامنه و نظام را به صورت مورد نظر خود نشان داده و به نوعی چهره‌ای سوءاستفاده‌گر را از مسئولان به تصویر بکشند.
نمونه‌های فراوانی از این امر وجود دارد که تنها به چند سند اکتفا نموده و از ذکر، جزئیات صرف نظر می‌کنیم.
سیاه‌نمایی علیه نظام اسلامی و موضعش در قبال ارامنه
در تکمیل رویکرد تخریبی علیه چهره‌ها و سران ارامنه و زدن اتهام همدستی با عوامل نظام، تحت عناوینی چون «مزدور» و «ابزار دست بودن»، تبشیریها هجمه‌ای تمام‌قد علیه مواضع حکومت در قبال جامعه ارامنه راه انداخته و هر اقدام و برنامه‌ای را از سوی نهادهای کشوری به‌نوعی هدفمند و تلاش برای سوءاستفاده و بهره‌کشی از جامعه ارامنه یا مسکوت نگاه‌داشتنشان می‌نمایانند.
در این رابطه هر جلسه و دیدار میان نمایندگان ارامنه با مسئولان مملکتی و هر حرکت و برنامه تدارک دیده شده از سوی نظام با تحریف اهداف و نتیجه زیر تیغ تند انتقادات تخریب و فرافکنی‌های رسانه‌های تبشیری قرار گرفته و می‌کوشند با نمایش چهره‌ای منفور و سلطه‌گر از نظام، احساسات ارامنه را به‌نوعی تحریک کرده و نگرشی منفی نسبت به حکومت و ملت مسلمان را در میان قاطبه ارامنه ایران دامن زنند.
حمله محبت نیوز به اقدام مسئولان برای برگزاری مراسم کریسمس برای زندانیان اوین، هجمه به تبادلات فرهنگی برخی نهادها با خلیفه‌گری تهران، انتقاد از تعامل و ارتباط سازنده نهادهای امنیتی با رهبران خلیفه گری و نمایندگان ارامنه ایران از جمله تلاش‌های تبلیغاتی جریان تبشیری در این زمینه است.
ادعای نقض حقوق اقلیت‌ها در ایران
قدیمی‌ترین و مهمترین دستاویز جریان تبشیری، مانور بر مسئله حقوق اقلیت‌های دینی و ادعای نقض حقوق آنان در ایران است. جریان تبشیر این برنامه را به اشکال مختلف و در هر فرصتی که دست دهد، پی گرفته و به‌ویژه سعی در مطرح نمودنش در مجامع حقوق بشری بین‌المللی را دارد تا از این رهگذر هدف نهایی‌اش را در سیاه‌نمایی علیه نظام و تضعیف بنیان‌های اسلام پی گیرد.
این مسئله در خصوص ارامنه ایران با توجه به نگاه خاص تبشیریها به جامعه ارامنه، به‌مثابه ظرفیت بالقوه برای کادرسازی با شدت و حدت بیشتری دنبال شده و سران تبشیر با وارونه جلوه دادن اقدامات نظام یا ارائه چهره‌ای سلطه‌گر از آن می‌کوشند، ارامنه را به‌عنوان اقلیتی در تنگنا و محروم از حقوق شهروندی نشان دهند. این در حالی است که حقیقت زندگی ارامنه در ایران و آزادی و اختیاراتشان در برگزاری مراسم دینی، برخورداری از رسانه‌های مستقل و فعال، امکان تحصیل در مدارس ویژه خود، برخورداری از نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی و حقوق مبتنی بر قوانین دینی در امور مربوط به احوالات شخصی (نظیر ازدواج، طلاق، ارث و…) در کنار اذعان قاطبه ارامنه و بزرگان این اقلیت دینی بر این حقیقت و همکاری و مساعدت نظام اسلامی بر چنین ادعایی مهر بطلان زده و پوشالی بودنش را عیان ساخته است.
با این حال جریان تبشیر، مزورانه و با ظرافت از روش‌های فریبکارانه و رسانه‌ای برای مخدوش جلوه دادن این حقیقت بهره جسته، از ساخت مستندهای هدفمند گرفته تا انتشار اخبار کذب. در این رابطه می‌توان به گزارش‌های منتشرشده در سایت محبت نیوز در خصوص بازداشت مسیحیان اشاره نمود که می‌کوشد، این عناصر و مهره‌های تبشیری را به جامعه ارامنه نسبت دهد و از این رهگذر عواطف مسیحیان ایران و در سطحی، فراتر جهان را برانگیخته و به اتخاذ موضع منفی در قبال ایران متمایل سازد.
در کنار این اقدامات مدیران رسانه‌های تبشیری در کلیه اخبار و برنامه‌های خود تحریف و سیاه‌نمایی علیه اقدامات و تعاملات فیمابین مسئولان حکومتی و جامعه ارامنه را در دستور کار قرار داده‌اند. تحلیل‌های ارائه‌شده در اخبار سایت محبت نیوز مصداق خوبی در این رابطه است که گاه از نیش و کنایه فراتر رفته و با لحنی توهین‌آمیز و گستاخانه همراه است.
اشاعه آموزه‌ها و مبانی تبشیری در میان ارامنه
یکی دیگر از اقدامات جریان تبشیر تلاش برای تغییر مذهب و تبلیغ مبانی فکری و تعالیم و آموزه‌های تبشیری در میان ارامنه و همسو نمودن آن‌ها با خود است. برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای تبشیری اغلب با چنین رویکردی جذب مسلمانان و ارامنه ایران را به‌صورت همزمان مدنظر قرار داده و با ایجاد تنوع موضوعی در برنامه‌ها می‌کوشند هر دو طیف مخاطبان را بسته به شرایط و ویژگی‌ها لحاظ نمایند.
این مسئله به‌ویژه با توجه به اشتراکات فکری اعتقادی برای ارامنه، حساسیت بیشتری داشته و در صورت اهمال، امکان گرایش آن‌ها به مبانی فکری تبشیری وجود دارد. البته مواضع و روشنگری‌های رهبران ارامنه در قبال موضوع تبشیر مسیحی تا حد زیادی راه بر این امر مسدود می‌سازد، لیکن تلاش‌های تبشیریها در این زمینه گسترده عمیق، هدفمند و بسیار ظریف بوده و به‌خصوص از طریق سفسطه‌ها و توجیهات رایج خود می‌کوشند، مخاطبان مسیحی را اقناع نمایند. برای ملموس شدن این امر، به‌نمونه‌ای از اقدامات رسانه‌ای در راستای توجیه «امری بودن تبشیر» برای مسیحیان اشاره می‌شود.
محبت‌نیوز در یکی از تحلیل‌های خود در خصوص موضع مخالف اسقف سرکیسیان در قبال تبشیر مسیحی می‌نویسد: «بشارت یک ایده نیست، بلکه امر است. بشارت دادن یک توصیه یا یک کار اختیاری نیست بلکه فرمان مسیح است: «بروید»، به هر حال به ما فرمان داده شده است که به انجیل بشارت بدهیم و هیچ عذری برای انجام ندادن آن نداریم. (متی ۲۸: ۱۹-۲۰ اعمال رسولان ۱،۸:۱ پطرس ۳: ۱۵) همچنین مطابق کلام خدا (قرنتیان، اول فصل نه، آیه ۱۶): «هر گاه بشارت دهم، مرا فخر نیست چون که مرا ضرورت افتاده است. بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم.» در کتاب مقدس بارها و بارها در مورد «بشارت» توضیح داده شده و تکلیف آن مشخص است. از طرفی همان گونه که او (آقای سرکیسیان) به خود حق داده یا ترجیح داده که با «بشارت مسیحیت» موافق نباشد، ایمان‌داران مسیحی ایران هم حق دارند که بر اساس کلام خدا به امر بشارت اقدام نمایند چون در کلام خدا بشارت وظیفه است. اگر به فرض سرکیسیان چنین نباشد، ایشان باید بر اساس کلام خداوند اظهار نظر کند که چرا با بشارت موافق نیست؟ سرکیسیان مدعی است، در ایران حقوق همه مسیحیان به رسمیت شناخته می‌شود، میلیون‌ها نفر از شهروندان مسیحی در دنیا امر بشارت را از ارکان مهم و وظیفه ایمانی خود می‌دانند، پس چطور در این خصوص ادعا می‌شود، در ایران آزادی مذهبی هست اما رساندن مژده نجات ممنوع است.»[2]
با این توجیهات ضمن اقناع مخاطبان، تخریب چهره رهبران تبشیری و در عین حال ادعای نقض حقوق ارامنه در ایران را دنبال می‌کند. روزانه ده‌ها مورد این‌چنینی در قالب‌های مختلف (خبر، فیلم، شوی تلویزیونی و…) در رسانه‌های تبشیری منتشر می‌گردد که لزوم هشیاری بیشتر در این زمینه را عیان می‌سازد.
القای حس استقلال‌طلبی در ارامنه (بیگانگی با ملت مسلمان)
این حوزه را می‌توان مکمل رویکردهای فوق دانست. به عبارتی تلاش‌های جریان تبشیر در راستای اختلاف‌افکنی میان ارامنه ایران و جامعه اسلامی القای محرومیت‌های حقوق بشری به آن‌ها و سلطه‌گر نمایاندن حکومت ایران با کوشش در جهت سمت و سو دادن افکار این اقلیت دینی به‌سمت استقلال‌طلبی و بیگانگی با ملت مسلمان ایران همراه می‌شود تا مسیر برای تحقق اهداف غایی جریان مزبور در ضربه زدن به اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران هموار گردد. البته این موضع از سایر ابعاد مزبور، کمرنگ‌تر بوده و با تأمل و تعمیق در رویکردهای تبشیری قابل ارزیابی و شناخت است. با این وجود، نباید آن را نادیده انگاشت و همین تلاش‌های ناموفق نیز با فضاسازی و اشاعه افکار مسموم و انحرافی ممکن است، به مرور زمان باورهایی را در برخی اذهان مستعد ایجاد نماید.
***
لزوم مقابله با جریان صلیبی
بنا بر آنچه گذشت، ارامنه ایران به عنوان یک جمعیت مسیحی قابل‌توجه همواره مورد طمع جریان تبشیر بوده و به چشم یک فرصت و قدرت خفته بدان نگریسته و با مجموعه اقداماتی که شرح آن گذشت می‌کوشند، این نیروی بالقوه را به نفع خود مصادره نمایند. هر چند، تجربه سال‌ها همزیستی ارامنه با ملت ایران بسیار عمیق بوده و این دو با یکدیگر ممزوج هستند. از طرفی، حقیقت زندگی و احوالات این اقلیت دینی در ایران عیان‌تر از آن است که با این تبلیغات رسانه‌ای دستخوش تحریف و گزند گردد. با این وجود نقشه‌های هدفمند و خط‌گیری‌شده از جریان جهانی صلیبی را نباید دست کم گرفت و ضمن خنثی‌سازی تبلیغات رسانه‌ای باید با اتخاذ راهکارهای مناسب در مقام مقابله موثر نیز اقدام نمود تا این جامعه متحد و همدل را از خطر نفوذ افکار تبشیری مصون نگاه‌داشت.
[1]. اسقف اعظم ارامنه تهران: با «بشارت مسیحیت» مخالفم!، محبت‌نیوز، ۲۹/۹/۱۳۹۶.
[2]. همان.