فرقه پژوهی
عبدالحمید با سوء استفاده از قسمت‌هایی از تاریخ قصد دارد عملکرد حکومت اسلامی را مخالف سیره پیامبر (ص) و اسلام جلوه دهد؛ وی در استدلال‌هایش همیشه سخن از رحمت و رأفت اسلامی به میان می‌آورد، در حالی‌که اسلام فقط جنگ بدر و فتح مکه نیست، بلکه قاعده «أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ» نیز دارد و وظیفه حکومت، برخورد شدید با افرادی است که در زمره کفار داخل می‌شوند.
حدود 4 ماه و نیم است که هر هفته پس از سخنرانی عبدالحمید در روز جمعه، در مسجد مکی زاهدان، عده‌ای از هم‌وطنان بلوچ، احساساتی شده و در خیابان شعارهایی ضد نظام و رهبر سر می‌دهند. در رسانه‌های معاند که این اخبار را منعکس میکنند، با عنوان هجدهمین جمعه خشم و اعتراض در زاهدان، از این اعتراضات یاد شده است.
اما سوال این است که چرا عبدالحمید تلاش دارد هر هفته بر طبل دشمنی با نظام بکوبد و همسو با خواست دشمنان قسم خورده انقلاب و مردم ایران غائله ای بر پا کند ؟
این هفته نیز عبدالحمید با سخنان اعتراضی و با ژست خیرخواهانه، بدون چشم داشت به پست و مقام و منصب، توصیه کرد مسئولین ارشد نظام مسالمت آمیز و به دلخواه خود از قدرت کناره بگیرند؛ چون نظام تا زمانی مشروع است که مقبولیت مردمی داشته باشد و اکنون این مقبولیت وجود ندارد!
وی در راستای تبیین دیدگاه خود، به عنوان مقدمه، این‌گونه گفت که اسلام دین رحمت و رأفت و مهربانی است؛ سیره پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و دیگر خلفا نیز رحمت بوده و مشی آنان را کرامت و مهربانی اعلام کرد؛ با این مقدمه توصیه کرد که حکومت ایران نیز باید به این سیره اقتدا کند و رحمت را نسبت به همه پیش بگیرد.(1)(تمام این سخنان، تعریضات وی به حکومت بود که رحمت اسلامی در عملکرد نظام نیست.)
در پاسخ به این فرافکنی عبدالحمید و نقل تاریخ به گونه‌ای که نتیجه دلخواه وی از آن به دست آید، باید گفت که حکومت معاویه چنانچه در تاریخ آمده، اصلاً قابل دفاع نیست.(2) حساسیت شدید خلفا نیز در مورد نقل‌های صحابه و سخنرانی آنها در تاریخ به تصویر کشیده شده و عده‌ای از صحابه مخالف خلیفه اول و دوم بودند؛ عده‌ای از صحابه، به دلیل نقل برخی از روایات نبوی، به دستور خلیفه مورد ضرب و جرح واقع شده، در شهر مدینه محصور شده و مجاز به نقل معارف دینی نبودند.(3)
اگر از یکی از مأمورین، خلافی سر می‌زد، مثلاً یکی از فرماندهان با طایفه‌ای از مسلمانان جنگید، مردان آنها را کشت …؛ خلیفه اول برای از بین نرفتن ابهت مأمور حکومت، دیه مقتولین مسلمان را از بیت المال مسلمین پرداخت کرد و مأمورین را توبیخ هم نکرد.(4)
رفتارهای پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز بیشتر همراه با مدارا بود؛ چون هدف حضرت، مسلمان شدن مردم و هدایت آنها بود، نه انتقام گرفتن هنگام قدرت؛ اما چون اقدامات عملی مخالفان از حد میگذشت، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) چارهای جز مبارزه عملی نداشت و از مدارا دست میکشید.
این موارد تاریخی در مثال‌های عبدالحمید جایی ندارد و همیشه می‌گوید پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به اسرای جنگ بدر، با خشونت رفتار نکرد و مشی حضرت رحیمانه بود؛ وی هیچ‌گاه دستور یا تأیید پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در کشتن بیعت شکنان و ناقضین امنیت را اشاره نمی‌کند.
اسلام دین رحمت است و این قاعده «رُحَماءُ بَینَهُم» است؛ اما اسلام فقط جنگ بدر و فتح مکه نیست، در اسلام قاعده دیگری نیز وجود دارد به نام «أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ»؛ اگر عده‌ای با کار خود از زمره خودی‌ها خارج شوند. (5) دیگر قاعده رحمت برای آنان نیست، بلکه وظیفه حکومت، برخورد شدید با آنان است.
جناب عبدالحمید به نظر میرسد آنچه شما و اطرافیان شما دنبال میکنند همان است که اتاق فکر فتنه تعیین کرده است ظاهرا متوجه نیستید اتاق فکر فتنه خود به شکستش در فتنه پائیز اعتراف و قبول کرده اشتباه محاسباتی داشته است . 44 سال است که اتاق فکر دشمنان ایران زمین با بکار گیری ابزار های داخلی از جمله ساده لوحانی که جیره خوار هستنند تلاش دارند ضربه به این سرزمین وملت غیور آن وارد کنند نتوانستند و عمر حکومتشان هم بپایان رسید اینکه شما هنوز لجاجت میکنید را درک نمیکنم به تعبیر یک ضرب المثل ایرانی ” یا زنگی زنگ یا رومی و روم ” تکلیف را مشخص کنید . اگر مردم ایران نخواهند که جنابعالی و امثال شما دلسوز این مردم باشید چه کسی رو باید ببینند ؟بطور قطع پاسخ بن سلمان است . جناب عبدالحمید ادامه ندهید یک زمان پرده ها کنار میرود و شما شرمنده همان مردمی میشوید که بدروغ به حمایت از آنها دم میزنید .
پی‌نوشت:
1-سخنرانی عبدالحمید در خطبه 14 بهمن 1401.
2-«کشتن شیعیان امیرالمؤمنین (ع) به دستور معاویه»
«شبیخون زدن به شهرهای اسلامی به دستور معاویه»
«انتقاد عبدالحمید از شیوه حکومت داری معاویه»
3- «محکوم کردن سیاست خلیفه دوم توسط عبدالحمید»
4-«پرداخت دیه قتل خطایی از بیت المال توسط ابوبکر»
5- عده‌ای از اغتشاشگران در سال جاری، با احکام اسلامی به مخالفت پرداختند که مخالفین ضروری دین از دین خارجند؛ طبق مبانی اهل سنت، عده‌ای از اغتشاشگران اهل سنت که به آنان پیوستند و علناً مخالفت خود را با حکومت نشان دادند، از اسلام خارجند و مرگشان به مرگ جاهلی است و در آخرت حجتی نزد خداوند ندارند.
«کفر برخی عالم نماهای اهل سنت، به جهت مخالفت با حاکم»