فرقه پژوهی برداشت از بهائیت در ایران
مهندس منصور روحانی از دوستان و همکاران بسیار نزدیک عبدالکریم ایادی بود.می توان وی را تخریب گر کشاورزی ایران نامید .
روحانی در سال ۱۳۰۰ش در یک خانواده بهائی در تهران به دنیا آمد .
پدر او علی محمد به خرید و فروش ماهوت در تهران اشتغال داشته است که محل کار خود را در خیابان ناصرخسرو روبروی مدرسه دارالفنون به پایگاه تبلیغاتی فرقه ضاله بهائیت مبدل کرده بود.
مادر منصور شکیبه راغبیان نام داشت که فرزند حاج محمد راغب نماینده ایران در عثمانی بود .
منصور روحانی را می توان از بانفوذترین اشخاص دوران پهلوی نامید که به مدت ۱۴ سال وزارتخانه آب ، برق ، کشاورزی و منابع طبیعی را در اختیار داشته است .
وی از مهره های ثابت نخست وزیری حسنعلی منصور و هویدا بود که با مکانیزه کردن غلط سیستم آبیاری ایران به بهانه سد سازی وکمک به توسعه کشاورزی کشور، تمام قنات ها و کاریز ها را در روستاها خشک کرد.
بدین ترتیب بسیاری از شهرها با سیل مهاجران و مشکلات حاشیه‌نشین مواجه گشت که خالی شدن روستاها از سکنه کشاورز بزرگترین ضربه را به کشاورزی ایران وارد نمود.
تنها به این عنوان می توان به خشک نمودن قنات های ۱۵۰ روستا در یزد اشاره کرد که تمامی ساکنان آن بی خانمان شدند و به نام اصلاحات ارضی ،روحانی که قرار بود طرح کشاورزی را در ایران و با توزیع عادلانه زمین میان اکثریت خانواده‌های روستایی بیمه نماید عملاً با شکست روبرو شد .
نزول ۷۰ درصدی تولیدات کشاورزی ازنتایج این طرح بود.
ضربه به ساختار کشاورزی ایران موجب فقر بیش از پیش کشاورزان و افزایش سرعت روند مهاجرت به شهرها گشت.
در این سال شاخص رشد میانگین سالانه بازدهی کشاورزی به صفر میرسد .
جواب روحانی در مقابل خسارت وارد شده به کشور و سقوط کشاورزی، نبود استعداد طبیعی خاک و شرایط نامساعد منطقه بوده است زیرا ایشان به دلیل عدم استعداد طبیعی ، زمینه را برای وابستگی ایران به واردات که در اختیار بازرگانان و سرمایه‌داران بهایی بوده است فراهم می آورد .
خود در این مورد می‌گوید:
ایران خیلی از محصولات کشاورزی را ارزان تر از آنچه در داخل تولید می‌شود می‌تواند از خارج تهیه نماید .
همکاری و مساعدت با مفسد بزرگ اقتصادی ۱۳۵۰ (هژبریزدانی) از دیگر نمونه‌های کارنامه سنگین روحانی میباشد که هژبر یزدانی او را نوکر خود می نامید.
با تشکر از تهیه کننده مطلب آقای سجادجمشیدی