فرقه پژوهی برداشت از بهائیت در ایران : مرتضی اسماعیل پور در حالی خواستار اعتراضات خشن پس از تغییر نوع پرداخت یارانه در ایران شد که با توجه به قرائنی نظیر سکوت تأیید گونه، سابقه مواجهه بهائیت با فتنه گری و خشونت طلبی در ایران، بر باد رفتن آرزوی سلطه بهائیت بر ایران توسط جمهوری اسلامی و تفکر خشونت گری پیشوایان بهائی در می یابیم که این خواست، خواست واقعی نهاد رهبری بهائیت است.
مزدور رسانه ای بهائیت، خواستار اعتراضات خشن پس از تغییر نوع پرداخت یارانه در ایران شد.
مزدوران بهائیت در روزهای اخیر و پس از آزادسازی قیمت و تغییر نوع پرداخت یارانه، مردم را به اعتراضات خشن و بکارگیری خشونت فراخواندند. چنان که مرتضی اسماعیل پور، بکارگیری خشونت علیه نیروهای امنیتی کشور را حق معترضین دانست و گفت: «دفاع مشروع، حق مردم است اما با سراسری شدن اعتراضات می توان هم رژیم را درگیر کرد و هم اگر لازم شد پاسخ خشونت داد. عدم هرگونه خشونت تنها لحظه شروع اعتراضات مهم است وقتی به اکثریت رسیدیم قدرت از آن ماست.»(1)
تشکیلات بهائیت با سکوت خود در قبال موضع گیری های مزدورانش، به نوعی دیدگاه آنان را تأیید می کند و چند شاهد بر این ادعا وجود دارد:
اول: تشکیلات بهائیت در مواردی که افراد و رسانه های منتسب به خود طبق سیاست هایش پیش نروند یا ذره ای پا کج گذارند و ناخواسته به ضرر بهائیت سخن گویند با جدیت با آنان برخورد کرده و حتی انتساب این افراد و رسانه ها را به خود رد می کند.(2)
دوم: سابقه مواجهه بهائیت با فتنه گری و خشونت طلبی سال 88 نشان از میل باطنی بیت العدل در به آشوب کشیدن ایران و براندازی دارد. چنان که نهاد رهبری این فرقه در پیام خود به مناسبت گسترش اغتشاشات در ایران، صراحتاً از آشوب گران حمایت و بهائیان را در مقابل معترضین، مسئول دانست و آنها را به ادامه آشوب ترغیب کرد: «ملاحظه فرمایید که با چه سرعتی پرده‌ها برافتاد! مظالمی که طی سالیان دراز از طرق سازمان یافته و پنهان، بر بهائیان و دیگر شهروندان آن کشور وارد آمده در هفته‌های اخیر در خیابان‌های ایران در مقابل انظار جهانیان، نمایان گشته است… البته در عین حال نمی‌توانید نسبت به مشکلاتی که گریبان‌گیر هم‌وطنان عزیزتان است، بی‌اعتنا باشید.»(3)
سوم: دعوت به اعتراضات خشن توسط مزدوران بهائیت، در واقع از عقده های درونی این تشکیلات از انقلاب اسلامی و از بین رفتن سلطه بهائیت بر کشور پرده برمی دارد. بهائیتی که سال ها برای قبضه ایران اسلامی برنامه ریزی و تلاش کرده بود، با روی کار آمدن جمهوری اسلامی تمام رؤیاهایش بر باد رفت؛ چنان که اُرگان رسمی بهائیت در دروه حکومت پهلوی، در نشریه خبری خود صراحتاً آرزوی تأسیس سلطنت بهائی در ایران را مطرح کرد: «دیانت بهائی از سوی اُولیای اُمور به عنوان دیانت رسمی مملکتی شناخته خواهد شد… و این رسمیت به مرور اَیام، منجر به تأسیس سلطنت بهائی خواهد گشت که در ظلّ آن، حدود و احکام مقدس اُمّ الکتاب شریعت بهائی در جمیع امور شرعی و مدنی کاملاً به موقع اجراء گذاشته خواهد شد و این مرحله مآلا (سرانجام) منتهی به تأسیس و استقرار سلطنت جهانی بهائی… خواهد گردید.»(4)
چهارم: برخلاف تظاهر بهائیت، خشونت طلبی در این فرقه یک اصل است؛ اصلی که ریشه در تاریخ و تفکر بهائی دارد. چنان که تاریخ، گواه خشونت طلبی اسلاف بهائی در به راه انداختن سه جنگ داخلی، ترور و حتی درگیری های درونی است(5) و پیامبرخوانده این فرقه، تفکر خشونت طلبی را نسبت به مخالفینش ترویج داده است!(6)
پی‌نوشت:
1- به نقل از رسانه های مزدوران وابسته به تشکیلات بهائیت.
2- دارالإنشاء بیت العدل، رونوشت محفل روحانی ملّی بهائیان ایالات متحده آمریکا، مورخ: 10 دسامبر 2017؛ دارالانشاء بیت العدل، پیام 12 اکتبر 2017 م، خطاب به یکی از احبا در مورد کانال تازه تأسیس شده میلاد حضرت بهاالله.
3- پیام نهاد رهبری بیت‌العدل به احبای ایران، مورخ: 2 تیر 1388، مطابق: 23 جون 2009.
4- مجله اخبار امری، ارگان رسمی بهائیان ایران، ش 3، 1332 ش، ص 14.
5- جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیا رفتار امیرکبیر با بابیان سختگیرانه بود؟/ نقد ادعای زیباکلام
6- حسینعلی نوری، ادعیه حضرت محبوب، مصر: بی‌نا، 1339 ق، ص 196؛ حسینعلی نوری، مجموعه الواح مبارکه، چاپ مصر: مطبعه سعاده، 1920 م، ص 216.