فرقه پژوهی
اسلام عزیز از همان صده های نخستین طلوع درگیر جریانات انحرافی فرق متصوفه بوده است . امام هادی علیه‌السلام را باید پرچمدار تبیین انحرافات صوفیه خواند چرا که در عصر ایشان فرق متعددی از صوفیه رواج یافته و انحرافات فراوانى در جامعه اسلامى پدید آورده بودند.
یکی از پردامنه‌ترین تلاش‌های امام هادی علیه‌السلام در دوران زندگی‌شان، مبارزه با گروه‌های منحرف عقیدتی همچون صوفیه، واقفیه و… بود. یکی از اندیشه‌های منحرفی که با رخنه در جامعه اسلامی، سبب بدنامی شیعه و تشویش افکار عمومی جامعه مسلمانان شد، “تصوف” بود که امام هادی علیه‌السلام در دوران خود پرچمدار تبیین مبارزه با آنها بود.
صوفیان زمان امام هادی علیه‌السلام برای انحراف در اسلام ناب محمدی و دور کردن مردم از اهلبیت عصمت و طهارت با نمایاندن چهره‌ای زاهد و بی‌میل به دنیا و پاک و منزه از پستی‌ها و آلایش‌های دنیایی در اماکن مقدسی چون مسجد گرد هم می‌آمدند و به تلقین اذکار و اوراد با حالتی خاص می‌پرداختند؛ به گونه ای که مردم با دیدن حالت آنها می‌پنداشتند با پرهیزکارترین افراد روبه رو هستند و تحت تأثیر رفتارهای عوام فریبانه آنان قرار می گرفتند که امام هادی علیه‌السلام با تبیین و واکنش‌های به هنگام، این توطئه عقیدتی را خنثی ساخت.
روزی امام هادی علیه‌السلام با گروهی از یاران خود در مسجدی نشسته بودند. گروهی از صوفیه وارد مسجد شدند و گوشه‌ای از مسجد را برگزیده، دور هم حلقه زدند و با حالتی ویژه، مشغول تهلیل گردیدند. امام علیه‌السلام با دیدن اعمال فریب کارانه آنها، به یاران خود فرمودند: “به این جماعت حیله گر و دو رو توجهی نکنید. اینان هم‌نشینان شیاطین و ویران کنندگان پایه‌های استوار دین‌اند. برای رسیدن به اهداف تن پرورانه و رفاه طلبانه خود، چهره‌ای زاهدانه از خود نشان می‌دهند و برای به دام انداختن مردم ساده دل، شب زنده داری می‌کنند.۱
۱. حدیقه الشیعه، ج 2، ص 799 – 800، قم، انصاریان، چاپ سوم