حامد عبداللهی| قرآن کریم در وصف صهیونیست‌ها با تعبیر دشمن‌ترین مردمان نسبت به مؤمنین از آن یاد می‌کند. «و لتجدن اشد الناس عداوه للذین امنوا الیهود» (المائده: ۸۲). به‌طور قطع دشمن‌ترین مردم نسبت به مؤمنان را یهود (صهیونیست) خواهی یافت. این مطلب در آیات دیگر قرآن به صورت تفصیلی بیان شده که در نوشتار حاضر می‌توان به برخی از زوایا و ابعاد آن پی‌برد.
جنایات اخیر صهیونیست‌ها در غزه و لبنان برگ ننگین دیگری از خصلت‌های ددمنشانه و تجاوزکارانه آنان را آشکار ساخت، به گونه‌ای که دیگر هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند بپذیرد که این جماعت به ظاهر متمدن، بویی از انسانیت برده و اعتقادی به اصول، منطق و رفتار انسانی داشته باشند. این همان روحیه‌ای است که قرآن کریم در وصف یهودی‌های صهیونیست با تعبیر دشمن‌ترین مردمان نسبت به مؤمنین از آن یاد می‌کند. «و لتجدن اشدالناس عداوه للذین امنوا الیهود» (المائده؛ ۸۲). به‌طور قطع دشمن‌ترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود (صهیونیست) خواهی یافت. این مطلب در آیات دیگر قرآن به‌صورت تفصیلی بیان شده که در نوشتار حاضر می‌توان به برخی از زوایا و ابعاد آن پی‌برد. امید است مورد استفاده خوانندگان محترم قرار گیرد.
۱. آیات صریح قرآن درباره رویکرد آینده بنی اسرائیل
« وقضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الأرض مرتین ولتعلن علوّا کبیرا (الاسراء: ۴)
و در کتاب آسمانی (شان) به فرزندان اسرائیل خبر دادیم که: «قطعاً دو بار در زمین فساد خواهید کرد، و قطعاً به سرکشی بسیار بزرگی برخواهید خاست.»
« فاذا جاء وعد أولاهما بعثنا علیکم عبادا لنا أولی بأس شدید فجاسوا خلال الدیار و کان وعدا مفعولا (الاسراء: ۵)
پس آنگاه که وعده (تحقق) نخستین آن دو فرا رسد، بندگانی از خود را که سخت نیرومندند بر شما می‌گماریم، تا میان خانه‌ها(یتان) برای قتل و غارت شما به جستجو درآیند، و این تهدید تحقق یافتنی است.
« ثم رددنا لکم الکره علیهم و أمددناکم بأموال و بنین و جعلناکم أکثر نفیرا (الاسراء: ۶)
پس (از چندی) دوباره شما را بر آنان چیره می‌کنیم و شما را با اموال و پسران یاری می‌دهیم و (تعداد) نفرات شما را بیشتر می‌گردانیم.
« ان احسنتم أحسنتم لأنفسکم و ان أسأتم فلها فاذا جاء وعد الآخره لیسوءوا وجوهکم ولیدخلوا المسجد کما دخلوه أول مره و لیتبروا ما علوا تتبیرا (الاسراء: ۷)
اگر نیکی کنید، به خود نیکی کرده اید، و اگر بدی کنید، به خود بد نموده‌اید و چون تهدید آخر فرا رسد (بیایند) تا شما را اندوهگین کنند و در معبد(تان) چنانکه بار اول داخل شدند (به زور) درآیند و بر هر چه دست یافتند یکسره (آن را) نابود کنند.
۲. کلیدواژه‌های آیات بالا را که با عنوان این نوشته مرتبط است می‌توان بدین ترتیب مورد توجه قرار داد.
¤ قضینا: حکم قطعی
¤ لتفسدن فی الأرض: فساد جهانی
¤ مرّتین: تکرار این فساد
¤ لتعلن علوّا کبیرا: سرکشی بسیار بزرگ
¤ بعثنا علیکم عبادا لنا: مأموریت بندگان خاص خدا و تسلط بر این گروه
¤ فجاسوا خلال الدیار: جستجوی خانه به خانه
¤ ثم رددنا لکم الکره علیهم: بازگشت دوباره قدرت بنی‌اسرائیل.
¤ لیسوءوا وجوهکم: روسیاهی در سرکشی دوم
¤ لیدخلوا المسجد: فتح مسجد برای دومین بار
۳. نکته های قابل دریافت
- آنچه که در کتاب تورات یا لوح محفوظ ثبت شده وعده‌ای شدنی است: وقضینا… کان وعدا مفعولا
- سیاق آیه خبر از فساد این گروه (بنی‌اسرائیل) در آینده دارد: وقضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن
- این فساد و سرکشی در دو مرحله بروز خواهد کرد: لتفسدن فی الأرض مرتین
این دو رویداد، جهانی و گسترده خواهد بود: لتفسدن فی الأرض مرتین و لتعلنّ علوا کبیرا - در وعده اول گروهی از بندگان ویژه خدا بر این گروه مأمور و مسلط می شوند: بعثنا علیکم عبادا لنا
- صلابت و نیرومندی بالا از ویژگی‌های لشکر مأمور است: أولی بأس شدید
- این اقدام و عملیات، به جستجوی خانه به خانه برای یافتن بنی‌اسرائیل می‌انجامد: فجاسوا خلال الدیار
- بازگشت قدرت به بنی‌اسرائیل بدون اشاره به علت آن یا دلیل شکست گروه مقابل: ثم رددنا لکم الکرّه علیهم
- توانمندی دوباره این دسته به وسیله افزایش اموال، پسران و نفرات است: امددناکم بأموال و بنین و جعلناکم أکثر نفیرا.
- علت بروز حادثه دوم عملکرد بد خود بنی اسرائیل (و چه بسا قدرنشناسی) است: ان أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و ان أسأتم فلها
- نتیجه سرکشی دوم روسیاهی این گروه به دست نیروهای ویژه است: فلها فاذا جاء وعدالآخر. لیسوءوا وجوهکم.
- لشکر بندگان ویژه خدا برای دومین بار وارد مسجد خواهند شد: لیدخلوا المسجد کما دخلوه أول مره
- نابودی آن چنانی هرگونه آثار به جامانده از بنی‌اسرائیل: لیتبروا ما علوا تتبیرا
۴. نکته های تفسیری:
- مراد از «المسجد» به قرینه آیه اول سوره اسراء و مسجدالاقصی می‌باشد: سبحان الذی أسری بعبده لیلا من المسجدالحرام الی المسجد الأقصی.
- عبارت «عبادا لنا» حاکی از ویژگی مخلص بودن این نیروها دارد چون با عبارت عبد، عباد و عبادنا متمایز است. برگزیدگی این بندگان در ترکیب زیبای عباد+لنا نهفته است.
- جالب اینجاست که عبارت «عبادا لنا» تنها یک بار در قرآن به کار رفته و عبارت «عبادنا» نیز تنها برای پیامبران ذکر شده: حضرت یوسف: انه من عبادنا المخلصین (یوسف: ۲۴)
خضر نبی(قول برخی تفاسیر): فوجدا عبدا من عبادنا اتیناه رحمه من عندنا و علمناه من لدنا علما(الکهف: ۶۵)
حضرت نوح: انه من عبادنا المؤمنین(الصافات: ۸۱)
حضرت ابراهیم: انه من عبادنا المؤمنین(الصافات: ۱۱۱)
حضرت موسی و هارون: انهما من عبادنا المومنین (الصافات؛ ۱۲۲)
حضرت الیاس: انه من عبادنا المومنین (الصافات: ۱۳۲)
پیامبران: و لقد سبقت کلمتنا لعبادنا المرسلین (الصافات: ۱۷۱)
حضرت ابراهیم، اسحاق و یعقوب: واذکر عبادنا ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ص: ۴۵)
حضرت نوح و لوط: امراه نوح و امراه لوط کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین (التحریم؛ ۱۰)
همچنین ذکر این بندگان بدین صورت آمده است:
تلک الجنه التی نورث من عبادنا من کان تقیا (مریم: ۶۳)
این همان بهشتی است که به هر یک از بندگان ما که پرهیزگار باشند به میراث می‌دهیم.
ثم اورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا (فاطر: ۳۲)
سپس این کتاب را به آن بندگان خود که (آنان) را برگزیده بودیم، به میراث دادیم.
ولکن جعلناه نورا نهدی به من نشاء من عبادنا (الشوری:۵۲)
ولی آن را نوری گردانیدیم که هر که از بندگان خود را بخواهیم به وسیله آن راه می نماییم.
قال رب بما اغویتنی لازینن لهم فی الارض و لاغوینهم اجمعین، الا عبادک منهم المخلصین، قال هذا صراط علی مستقیم (الحجر: ۳۹، ۴۰، ۴۱)
گفت:«پروردگارا، به سبب آنکه مرا گمراه ساختی، من (هم گناهانشان را) در زمین برایشان می‌آرایم و همه را گمراه خواهم ساخت، مگر بندگان خالص تو از میان آنان را.» فرمود:«این راهی است راست (که) به سوی من (منتهی می‌شود.) - با توجه به عبارت «… فجاسوا خلال الدیار… و … لیسوءوا وجوهکم ولید خلوا المسجد کما دخلوه اول مره» این حوادث پیرامون مسجدالاقصی و فلسطین رخ خواهد نمود.
- در تاریخ بنی‌اسراییل چنین فتنه‌هایی با ویژگی جهانی بودن، گستردگی و سرکوب توسط نیروهای الهی وجود ندارد. آنچه که در داستان «بخت النصر» و «طرطیانوس» و سرکوبی یهود نقل شده، با ویژگی‌های پیش گفته همگونی ندارد؛ چرا که یا مسئله جهانی نبوده یا یهود در آن موقعیت، بر حق بوده و مهم تر آنکه طغیان‌گری از جانب مشرکان بوده نه قوم خداپرست یهود.
- به نظر می‌رسد فتنه اخیر این قوم که در قالب صهیونیسم و تشکیل کشور اسراییل با داعیه از نیل تا فرات به وقوع پیوسته، می‌تواند با حادثه اول پیش‌بینی شده در آیات قرآن تطبیق داشته باشد که البته در این زمینه نباید با قطع سخن گفت اما نشانه‌های بسیاری در آن دیده می‌شود.
- نکته مهم تر این که نتیجه حادثه دوم، که قلع و قمع نهایی این گروه است به نظر اشاره به یک واقعه نهایی و جهانی دارد. همان واقعه بزرگ موعود که اتفاقا یهودیان، مسیحیان و مسلمانان و به ویژه شیعیان در انتظار آن هستند.
چند نکته تکمیلی
- نباید از نظر دور داشت آنچه در قرن اخیر و در سرزمین‌های اشغالی فلسطین روی داده، نسبتی با آموزه های راستین حضرت موسی (ع) ندارد و حتی باورهای ساختگی صهیونیستی، میان جامعه یهود نیز کلیت و مقبولیت ندارد، چه این که گروه‌های یهودی هستند که با این رژیم مخالفند. شاید بتوان صهیونیسم در یهود را به وهابیت در اسلام تشبیه کرد.
- مقاومت اسلامی حزب الله در لبنان، که در مسیر مکتب اهل بیت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و صراط مستقیم عبادالله، حرکت می کند و به پیروزی های چشم‌گیری نیز دست یافته، رایحه‌ای از پیروزی بزرگ نوید داده شده را در خود دارد.
- از آن جا که بندگان ویژه خدا نمی‌توانند از هر گروه و قومی و با هر هدف به ظاهر اسلامی، یک حرکت جهادی مخلصانه را ترتیب داده و به نصرالهی پیروز شوند، باید در شناخت جریان های گوناگون و عملکرد آنان دقت نظر داشت و از ارتباطات پشت پرده شان با مستکبران نباید غافل شد. شاید اگر همه ادعاهای مطرح شده صحیح بود امروز باید القاعده را در رویارویی با اسراییل می‌دیدیم.
- با توجه به گستردگی جنایان صهیونیست‌ها و گذشت سال‌ها از این جریان، چه بسا وعده نصرت الهی دور نباشد و به زودی با ظهور مردان با صلابت و استوار قدم، شاهد سرنگونی این رژیم غاصب و آزادی قدس شریف باشیم.
- روایات بسیاری از اقامه نماز جماعت حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به همراه حضرت عیسی (علیه السلام) در بیت‌المقدس خبر می‌دهد. این مسئله با لحاظ محل ظهور که از مکه و کنار کعبه خواهد بود، به معنای پایان قدرت شیطانیان و طاغوتیان و آغاز حکومت الهی وعده داده شده است.
نریدان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین (القصص: ۵)
و خواستیم برکسانی که در آن سرزمین فرو دست شده بودند، منت نهیم و آنان را پیشوایان (مردم) گردانیم، و ایشان را وارث (زمین) کنیم.
امید که توفیق بندگی مخلصانه خدا را داشته باشیم و روزگاری نه چندان دور در بیت المقدس به امامت پیشوای منتظر به نماز بایستیم (ان شاءالله)