ماجرای روستای روشنکوه ساری

فرقه پژوهی برداشت از بهائیت در ایران:

بنابر حکم قانون در تمامی مناطق کشور بدون توجه به باور افراد با زمین خواری، جنگل خواری و تغییر غیرقانونی کاربری اراضی برخورد می گردد. اما تشکیلات بهائیت با فضاسازی تلاش کرد علت برخورد تصرفات غیرمجاز پیروانش در روشنکوه ساری را باور بهائی آنان معرفی کند تا به این بهانه، جمهوری اسلامی را به اعمال آپارتاید علیه بهائیان متهم کند.

بازپس گیری اراضی ملی و تخریب ویلاهای بدون مجوز روستای روشنکوه ساری، در راستای مبارزه حفظ منافع عمومی در تمام کشور اجراء می شود. اما در این بین، تشکیلات بهائیت علت برخورد با تصرفات غیرقانونی پیروانش را باور آنان معرفی و به همین بهانه برای محکومیت کشورمان در مجامع بین المللی اقدامات فراوان کرد.

 واقعیت ماجرای روستای روشنکوه

روشنکوه روستایی جنگلی در فاصله 41 کیلومتری ساری در بخش چهاردانگاه این شهرستان قرار دارد و بر اساس آخرین سرشماری سال 95 فقط 25 نفر جمعیت داشت؛ اما ساخت و ساز‌های غیر مجاز و تغییر کاربری زمین های کشاورزی باعث گسیل تعدادی از خوش نشینان های استان های دیگر از جمله تهرانیها به این روستا شد.(1)

در 120 هکتار زمین روستای روشنکوه 54 مورد تخلف ساخت و ساز خارج از بافت روستا، ویلا سازی در زمین های کشاورزی و دست درازی به 29 هکتار از عرصه های ملی و جنگلی شده بود که به همین منظور، 25 پرونده در محاکم قضایی تشکیل شد. پس از بررسی پرونده ها و صدور اخطار برای متصرفان، حکم تخریب برخی از این ساخت و سازها اجرایی شد و زمین های کشاورزی به تولید و عرصه های ملی به بیت المال بازگشت. مشابه این اقدامات در سال گذشته، فقط در استان مازندران منجر به بازپس گیری 380 هزار هتکار اراضی ملی از متصرفان شد.

اما تشکیلات بهائیتی که به ظاهر، هم پیروی از حاکمیت ها را حکمی شرعی و الهی در مسلک خود می داند (2) و هم صداقت را اصل اساسی و غیرقابل استثناء معرفی می کند،(3) رفتاری متفاوت از این شعارها در ماجرای روشنکوه از خود به نمایش گذاشت. چنانکه با توسل به دروغ، از فرصت به دست آمده برای عقده گشایی های خود علیه جمهوری اسلامی استفاده کرد و اجرای قانون حفظ منافع و منابع ملی را به بهائی ستیزی در ایران گره زد!

به همین بهانه نماینده تشکیلات جهانی بهائی (BIC) در سازمان ملل ژنو، خانم دیان علائی علت برخورد با تصرفات غیرقانونی این افراد را عقاید بهائی آنان خواند و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی علیه ایران شد: «با در نظر گرفتن اسناد سیاست های حکومت مبنی بر سرکوب بهائیان، جامعه بین المللی باید فوراً قبل از آن که دیر شود اقدام نماید.»

تشکیلات بهائیت با سیاه نمایی و تغییر واقع، سازمان عفو بین الملل را مجاب کرد که از دولت ایران بخواهد فوراً و بدون قید و شرط تمام مجرمین بهائی را آزاد و از برخورد با تصرفات غیرمجاز بهائی باوران جلوگیری کند.(4)

رسانه های همسو با تشکیلات بهائیت هم با پوشش گسترده موضوع روشنکوه و دفاع از تشکیلات بهائیت، علت تخریب ها و بازپس گیری اراضی ملی را باور بهائی متصرفان معرفی و جمهوری اسلامی را به اعمال آپارتاید علیه بهائیان متهم کردند.

نهاد رهبری بهائیت موسوم به بیت العدل هم از فضاسازی صورت گرفته توسط اتباع و حامیانش، نهایت استفاده را برده و در پیام یکم شهریور ماه 1401 خود، ماجرای روشنکوه و بازپس گیری اراضی ملی از متصرفان بهائی را نمادی از ظلم های متمادی به بهائیان ایران معرفی کرد!(5)

آری؛ تشکیلات بهائیت ثابت کرده حتی به تعالیم خود در پیروی از حاکمیت و قانون پایبند نیست و همواره بر علیه حکومت ایران اقدام و هدفی جز براندازی و تشکیل حکومت موعود خود ندارد. لذا از مسئولین مرتبط انتظار می رود از تشکیلات معاند بهائیت که به تخریب چهره کشورمان در سطح بین المللی می پردازد و موجبات فشار و تحریم علیه مردم ایران را فراهم می آورد، در مجامع بین المللی دادخواهی کنند.

حال یک سوال ساده از تشکیلات بهائیت, در شروع بکار دولت سیزدهم آزادسازی ساحل دریا به عرض 60 متر و بطول کل ساحل شمالی چگونه انجام شد آیا آنجا هم بهائیان مورد حمله قرار گرفتند. منهای نهادهای دولتی، مردمی که از این آزادسازی مقدار قابل توجهی از زمینهایشان از دست رفت بهائی بودند یا مسلمان. باید قبول کنیم قوانین کشور مربوط به همه بوده و در برخورد قانونی هیچگاه نگاه اعتقادی افراد موثر نبوده است.

پی‌نوشت:

1- باشگاه خبرنگاران جوان، تیتر خبر: پایانی بر ویژه خواری‌ها در روشنکوه، کدخبر: ۸۲۰۳۲۱۸، تاریخ انتشار: 11 مرداد 1401.

2- حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 93، بند: 95.

3- اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، تهران: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، چاپ سوم، 128 بدیع، ص 459.

4- به نقل از رسانه های تشکیلات بهائیت.

5- نهاد رهبری بهائیت بیت العدل خطاب به بهائیان ایران، مورخ: 1 شهریور 1401.