فرقه پژوهی
کشیش ادوارد یکی از رهبران مسیحیت تبشیری این گونه بیان می دارد ” این روز ها روزهای خاصی است که خداوند نظر خاصی را بر ایران داشته و مورد حمایت خود قرار خواهد داد البته تاکید می کند که هرچند ایمانداران مورد عنایت خداوند هستند ولی خداوند به کل ایران نظر دارد ! هرخادمی می تواند موضوع مباحث خود را همین اتفاقات اخیر در ایران قرار دهد. “
در ادامه فعالیت های غیر عادی مسیحیت تبشیری می توانیم شاهد این چنین اظهار نظر های خاص و غیر منطقی باشیم. در پاسخ به این ادعاها باید گفت :
اولا اینکه شما بجای صحبت از محبت و خداوند آن هم در کلیسا، مشغول صحبت به اتفاقات یک کشور شده اید بسیار جای تامل دارد و قابل بررسی است! چرا که اصلا کلیسا چنین بنایی را نداشته و در صورت لزوم هم می توانید به اتفاقات کشوری که در آن سکونت دارید بپردازید!
در مرحله دوم باید گفت یکی از ادعاهای بزرگ تبشیریان قرار دادن لفظ محبت بجای لفظ خداوند است که در این صورت چگونه می توان از چنین خدایی انتظار داشت اجازه ورود شما به مباحث داخلی کشورها را بدهد؟ خوشحال بودن از وضعیت نا آرامی که در یک کشور به وجود آمده به هیچ عنوان مورد رضایت خداوند نمی باشد! که اگر بنا بر خوشحالی و پرداختن به امور سیاسی باشد چرا این خوشحالی منحصر در یک کشور خاص شده است!؟
بنابر این طبق تعالیم کتاب مقدس باید بگوییم چرا بجای دعا برای پادشاهان و صاحب منصبان مشغول تشویق ایجاد نارضایتی از حکام شده اید؟
“پس از همه‌چیز اوّل، سفارش می‌کنم که صلوات و دعاها و مناجات و شکرها را برای جمیع مردم بجا آورند؛
بجهت پادشاهان و جمیع صاحبان منصب تا به آرامی و استراحت و با کمال دینداری و وقار، عمر خود را بسر بریم.” اول تیموتائوس 2: 1-2