فرقه پژوهی:
یکی از اهداف قیام امام حسین علیه السلام ذلت ناپذیری و جهاد در راه خدا بود که این موضوع در مجالس عزاداری تبیین و نقطه مقابل تفکرات انحرافی صوفیه به شمار می آید.
تبیین قیام امام حسین علیه السلام وسیله‌ای برای ارتباط همیشگی و عمومی مسلمانان با اسلام ناب محمدی(ص) است. افزون بر این، مراسم عزاداری یک برنامه تبلیغی موثر در مذهب تشیع به‌شمار می‌آید که متاسفانه به خاطر تفکرات انحرافی بزرگان صوفیه گنابادیه در این فرقه کمرنگ شده و دراویش را از نهضت حسینی دور کرده و سخنان اقطاب و شیوخ به یک سوءتبلیغ برای مذهب تشیع تبدیل شده است.
نورعلی تابنده قطب پیشین فرقه صوفیه گنابادیه نسبت به مجالس عزاداری، بر این باور است که: «ما عزاداری به یاد کسانی می‌کنیم که خودشان از شادی می‌رقصیدند…. پس چرا ما عزا می‌گیریم!؟… عزا و گریه بر وضع خودمان است!»(1)
با تبیین قیام امام حسین علیه السلام به راحتی متوجه علت مخالفت بزرگان صوفیه گنابادیه با مجالس عزاداری خواهیم شد. بدون شک مجالس عزاداری عامل تقویت روحیه شهادت طلبی و ذلّت ناپذیری است که این معانی دقیقا در نقطه مقابل تفکرات انحرافی صوفیه قرار دارد.
نورعلی تابنده در سخنرانی ۱۴ آبان ۹۴ صراحتا بیان می‌کند: «من هرگز شهادت طلبی را قبول ندارم» وی در ادامه سخنرانی خود پا را فراتر گذاشته و می گوید: «بعد از این در تشخیص فهم شهادت و وظیفه شهید اشتباه نکنیم شهادت را تشویق نکنیم که بی‌جا دنبال مرگ بروند نه این شهادت نیست»(2)
قطب پیشین صوفیه گنابادیه با توجه به عضویت در نهضت آزادی و تفکرات صوفیانه خود، قائل به صلح کل است و گاهی از شهادت به عنوان خودکشی یاد می‌کند و در کمال وقاحت بحث شهادت را در باب خودکشی ارائه داده تا از ریشه به تخریب بحث جهاد و شهادت بپردازد:
«تا این زندگی ظاهری را داریم، عزیزترین چیزی که در اختیار ماست، جانمان است. ما حاضریم همه چیز را از دست بدهیم ولی جانمان را حفظ کنیم و حتّی در بسیاری موارد از لحاظ اخلاقی و شرعی موظّفیم که جان خود را حفظ کنیم. نباید بی‌جهت جلوی تیر و تفنگ و شمشیر برویم و بگوییم می‌خواهیم شهید بشویم، این شهادت نیست، این خودکشی است و البتّه گناه هم دارد. . هر کس بخواهد خودکشی کند، اسمش را شهید بگذاریم»(3)
تاریخ گواه برآن است که جهاد و شهادت به عنوان اصول اساسی مبارزاتی، طلسم شکست ناپذیر بودن غول استبداد و اختاپوس استعمار را ابطال نموده و باعث شد، استکبار جهانی با یک برنامه ریزی منظم و طولانی مدت به روش گوناگون عزاداری را زیر سوال ببرد تا از این طریق به تخریب فرهنگ جهاد و شهادت بپردازد.
رهبر معظم انقلاب در این باره می فرماید: ما یک‌چیز استثنائی داریم که هیچ جا آن را ندارند؛ هیچ مذهبی نتوانسته این هنر را اولاً این‌طور تجسم ببخشد و ثانیاً ماندگار کند؛ یعنی ایمان و عاطفه را در‌هم بپیچند و این جریان مواج را در تاریخ به وجود آورند و روز‌به‌روز هم زنده‌تر شوند.
پی نوشتها :
1- جزوه بیانات، نامه ۱۳۸۵
2- سخنرانی نورعلی تابنده در دولتسرای تهران، مورخ 14 آبان94
3- جزوه 190، رفع شبهات با گزیده‌هایی از بیانات (قسمت سوّم) ، درباره‌ی خودکشی، تاریخ 4 بهمن 1386