فرقه پژوهی برداشت از بهائیت در ایران
تشکیلات بهائیت مدعیست تعدادی بهائی در دوران جنگ تحمیلی بر ایران کشته شده‌اند اما دولت ایران آنان را بخاطر عقایدشان شهید حساب نکرده است. این در حالیست که در یک نمونه از اعتراف رسانه‌های بهائیت، رئیس جمهور وقت، شخصاً حکم شهادت یک بهائی را امضاء کرد. بعلاوه آنکه تشکیلات بهائیت خود، از شهید حساب کردن مدافعین بهائی ایران، امتناع کرده است!
تشکیلات بهائیت در تشریح دوران جنگ تحمیلی هشت ساله، بهائیان را شریک رنج‌ها اما بی‌نصیب از شادی‌ها معرفی می‌کند. به این معنا که بهائیان هم مانند دیگران شهروندان ایرانی، در زمان حمله رژیم بعث به ایران، برای دفاع از میهن جانفشانی کردند، اما پس از جنگ، جمهوری اسلامی رفتار تبعیض آمیزی نسبت به آنان داشت.
اما آیا طبق ادعای تشکیلات بهائیت، بهائیان در جنگ تحمیلی حضور یافته و کشته شدند، اما دولت ایران آنان را شهید حساب نکرد؟!
بر خلاف این ادعا و سیاه نمایی سازمان بهائیت علیه جمهوری اسلامی، به عنوان نمونه نگاهی به یکی از گزارش‌های تشکیلات بهائیت، در تأیید حکم شهادت بهائی کشته شده در جنگ، نگاهی می‌اندازیم: «سهیل روحانی جوان ۲۳ ساله از جمله صدها سرباز بهائی در ایران بود که در زمان جنگ ایران و عراق جهت دفاع از کیان کشوری که هم برایش مقدس بود و هم موطن خود، راهی مناطق جنگی شد… ارتش جمهوری اسلامی در لوحی که آیت الله خامنه‌ای رئیس جمهور وقت آن را نیز امضا کرده است، سهیل روحانی را به عنوان شهید جنگ محسوب کرد.»
البته تشکیلات بهائیت در ادامه، بدون اینکه از خود بپرسد چگونه ممکن است سازمان‌های زیرمجموعه، چطور می‌توانند حکم عالی‌ترین مقام اجرایی کشور را نقض کنند؛ به دروغ مدعی می‌شود که: «بنیاد شهید جمهوری اسلامی، وی را به عنوان ایرانی کشته شده با عنوان شهید جنگ در راه وطن، رَد و مخالف آن شد».(1)
اما گذشته از این‌ها، تشکیلات بهائیتی که با سیاه‌نمایی ادعا دارد جمهوری اسلامی، کشته شدگان بهائی در جنگ را شهید به حساب نیاورد، خود نیز کشته شدگان بهائی در جنگ را شهید حساب نکرد. چرا که سازمان بهائیت با دلسرد کردن بهائیان از حضور در جبهه‌ها، به کمرنگ کردن خدمت و دفاع از ایران پرداخت و در مقابل، به ارزش خدمات تبلیغی و سازمانی برای خود پرداخت! تشکیلات بهائیت در پیامش حتی واژه شهید را از مدافعان بهائی ایران دریغ کرده و شهادت را تنها مختص خادمین به بهائیت و در راه بهائیت دانسته است!(2)
در واقع بر خلاف سیاه‌نمایی تشکیلات بهائیت، بهائیانی که بر خلاف نظر رهبری خود در جنگ حضور یافته و جان خود را از دست دادند، از نظر جمهوری اسلامی شهید، اما از نظر بهائیان شهید نیستند و اصطلاحاً خونشان هدر رفته است! حال همین تشکیلات بهائیت پس از گذشت بیش از سه دهه از جنگ تحمیلی علیه ایران، خود را شریک رنج‌های ایران می‌خواند و داعیه سهم‌خواهی دارد.
البته فرقه بهائیت که مفهوم وطن را بی‌ارزش و جایگاه مدافعینش را تا جایی بی‌اجر می‌داند که آنها را به سگ تشبیه می‌کند،(3)دیگر چرا به جای تشکر از شهید حساب کردن اتباعش، جمهوری اسلامی را متهم می‌کند!
پی‌نوشت:
1-به نقل یکی از خبرگزارهای وابسته به تشکیلات بهائیت.
2-پیام بیت العدل مورخ: 12 آپریل 1988 م، برابر با 23 فروردین 1367 ش.
3- ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، نسخه الکترونیکی، ج 1، ص 410.