خلاصه:
فریب تبلیغاتی وهابیت با استفاده ابزاری و نه علمی از آیات قرآن از رویه‌های همیشگی جریانات وهابی است که افراد کم‌سواد و غیرمسلط به مبانی علمی را به دام انداخته و او را در دو گانه آیات متواتر قرآن یا روایات صحیح و غلط فریقین قرار می‌دهد تا در این تعارض دروغین، مخاطب قرآن را انتخاب کند و به‌سمت روایات فریقین نرود، و صحیح و غلطی که آنها البته مشخص می‌کنند تا هر گاه در کنار قرآن مجبور به استفاده از احادیث شدند تنها آنچه خود با فریبکاری تصحیح کرده اند تمسک کنند.
این شیوه محصول این دوره و آن دوره نیست بلکه باید ریشه های آن را در صد سال ممنوعیت نوشتن حدیث در بین مسلمانان در بعد از رحلت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و بعدها در عصراموی و عباسی و در ادامه عصر محدثان اهل سنت جستجو کرد.
در نوشتار زیر به نمونه های پر تکرار این روزهای شبکه های وهابی در استفاده فریبکارانه از آیات قرآن اشاره می کنیم و نمایش مزورانه آنان را بر ملا خواهیم کرد.
مقدمه :
یکی از روش های فریب دهنده فرقه وهابیت بازی با آیات قرآن و ارائه ناقص آیات و نپیمودن روش علمی در اثبات ظواهر یک آیه، سپس تحلیل آیه با آیات دیگر و روایات مختلف است. جریانات وهابی می دانند که اگر پای عالمان دین به وسط بیاید و تحلیل های علمی و تفسیری از آیات ارائه شود؛ دست آنان از حیله گری و فریبِ دیگران بسته می شود، به همین خاطر، خود را آنچنان مقید به تحلیل های علمی و روش های مرسوم نمی کنند و هر طوری که بتوان با معنای آیات، به مقصود خود برسند، همین کار را انجام می دهند و مخاطب را با بیان اینکه این مطلب در قرآن است فریب می دهند بدون اینکه آیات دیگر را به او نشان دهند و یا روایات سنت را در کنار آیات به منظور تخصیص یا تقیید بیان کنند تا مطلب به وضوح خود برسد و دلالت علمی اش را نشان دهد.
در ادامه به نمونه ای پرتکرار بازی وهابیت با آیات قرآن که هدفشان به دام انداختن ناآگاهان و گسترش تفکر قرآن بسندگی است را اشاره خواهیم نمود.
نمونه پر تکرار شبهه مشرک بودن شیعیان به واسطه توسل توسط وهابیت:
یکی از اتهامات ساختگی و به روز فرقه ضاله وهابیت در سالهای اخیر اتهام شرک به شیعیان و استنادشان به آیاتی از قرآن کریم است، در ورای این بازی های کثیف با شعارهای دلفریب توحید و شرک، چیزی جز دعوتگری به فرقه ضاله وهابیت و فرقه محمد بن عبدالوهاب که دویست سال از تاسیس آن می گذرد نیست.
یکی از نمونه های پر تکرار توحید و کفری که چند سالی است بسیار در فضای مجازی منتشر کرده اند، بحثی هست که به زعم آنها اگر کسی “مِن دون الله ” را بخواند و صدا بزند مشرک است و به راحتی با استناد به آیاتی، حکم تکفیر شیعیان و مسلمانان اهل سنت را با آن صادر می کنند، اما از آنجا که جریانات وهابی و مبلغین آنان عموما سواد علمی ندارند و صرفا حرفهای برخی بزرگان کم سوادشان را تکرار می کنند این مطلب را واضح نساخته اند که من دون الله یعنی چه ؟
آیا من دون الله یعنی هرچه غیر خدا باشد؟
یا هرچه از طرف خداوند تایید نشود ؟
این دو بسیار با هم فرق باشد ممکن است چیزی غیر خدا باشد ولی از طرف خداوند مورد تایید باشد مانند شفاعت و توسل و سرپرستی مومنان.
این مقاله مختصر با رسواسازی این روش سست جریانات وهابی در بازی با آیات قرآن کریم، نتایج فاسد سوء برداشت از کلمه من دون الله را ثابت نموده و بر همگان روشن می سازد که استدلالی که وهابیت می کند سراسر غلط است و تنها با اصرار بر این مبنا، خود را رسوا می سازد و جوابی برای سایر آیاتی که در آن کلمه من دون الله به کار رفته است ندارد و کافی است که مخاطبشان اندک آشنایی با حربه های این فرقه گمراه در اغفال مسلمین برای بازی در زمین آنان داشته باشند تا به دامشان نیفتند.این مثال تنها موردی از موارد زیاد فرقه وهابیت در بازی ا آیات قرآن است.
من دون الله در آیات قرآن :
اگر بخواهیم به صورت همه فهم و ساده مطلب را بیان کنیم باید گفت در قرآن کریم در موارد مختلفی مواجه با جمله : من دون الله می شویم که خداوند در مواردی چون صدا زدن، شفیع گرفتن ، ولیّ گرفتنِ من دون الله را نکوهش فرموده و آن را امری نامطلوب می داند، اما در آیات دیگری اتفاقا همین اموری که با قید من دون الله امری ناپسند شمرده است را دستور به انجامش داده و در برخی موارد با اذن خود بر آن کار رضایت داده است، اگر با نگاه وهابیت بخواهیم دسته اول آیات را عمل نماییم با دسته دوم روبرو می شویم و از آنجا که تناقضی در آیات قرآن نیست باید معنای دقیق این دو دسته آیات را خوب فهم کرد تا به تحجر و جمود و جهالتِ این فرقه گمراه دچار نشویم و دیگران را نیز گمراه نکنیم.
- ایتدا نمونه آیاتی که کلمه من دون الله در آن به کار رفته است را بیان می کنیم :
1-آیاتی که می فرماید ولیّ و ناصر شما فقط خداوند است:
- «أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ»
ﺁﻳﺎ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﻭ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻫﻴﭻ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ ؟( البقره/107)
- «إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ»
ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﺍﻭﺳﺖ ; ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ ; ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﻴﭻ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﺭﻱ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ .( التوبه/ ١١۶)
ولی آیات دیگری می بینیم که ظاهرش در تعارض این آیات است :
مثلا:
- «وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا»
(پروردگارا ) از سوی خود سرپرستی برای ما بگمار و ازجانب خود برای ما یاوری قرار ده .(نساء /75)
- «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَهُمْ رَاکِعُونَ»
ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻲ [ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻧﺪ ] ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻛﻮﻋﻨﺪ [ ﺑﻪ ﺗﻬﻴﺪﺳﺘﺎﻥ ] ﺯﻛﺎﺕ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ .(۵۵/ المائده )
2- در آیاتی دیگر درباره ممنوع بودن شفاعت برای من دون الله فرموده است :
«وَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا وَذَکِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا کَسَبَتْ لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ وَلِیٌّ وَلَا شَفِیعٌ وَإِن تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لَّا یُؤْخَذْ مِنْهَا أُولَٰئِکَ الَّذِینَ أُبْسِلُوا بِمَا کَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْفُرُونَ»
ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻱ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ، ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﻔﺖ، ﻭ ﺍﮔﺬﺍﺭ ; ﻭ [ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ] ﺑﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﺩﻩ ; ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻛﺴﻲ [ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﺑﻪ [ ﻛﻴﻔﺮ ]ﺁﻧﭽﻪ [ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ] ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻩ [ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﻭ ﺛﻮﺍﺏ ] ﻣﺤﺮﻭم ﻣﺎﻧﺪ [ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ] ; ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﻭﺭ ﻭ ﺷﻔﻴﻌﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ ; ﻭ ﺍﮔﺮ [ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻫﺎﻳﻲ ﺍﺵ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ] ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﻭ ﻓﺪﻳﻪ ﺍﻱ ﺑﺪﻫﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ. ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﭽﻪ [ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺯﺷﺖ] ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ[ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﻭ ﺛﻮﺍﺏ ] ﻣﺤﺮﻭم ﻣﺎﻧﺪﻩ [ﻭ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ]ﺍﻧﺪ . ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ [ ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﻲ ] ﻛﻔﺮ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺍﺳﺖ .(٧٠ /الأنعام)
ولی در جای دیگر فرموده است با اذن الهی شفاعت جایز است :
- «لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ »
ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﻣﺎﻟﻜﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺍﻭﺳﺖ . ﻛﻴﺴﺖ ﺁﻧﻜﻪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﮕﺎﻫﺶ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻛﻨﺪ؟ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﻣﺮﺩم ﺍﺳﺖ [ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ ] ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ [ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ] ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ. ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﻭ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ..(٢۵۵/ البقره)
نتیجه بحث اینکه :
آیاتی داریم که ولیّ گرفتن، شفیع گرفتن و صدا زدن من دون الله را جایز نمی داند، و در مقابل آیاتی داریم که امر به اتخاذ ولی کرده و گرفتن شفیع را به اذن الهی ممنوع نمی داند، و آیاتی داریم که در آن کلمه تدعون من الله به کار رفته است که فرقه وهابیت اصرار دارد تدعون را به معنای صدا زدن بداند نه پرستیدن ؛ که اگر این گونه باشد اولا شیعه هم پرستیدن غیر خداوند از افراد بشر و غر بشر را حرام می داند و شرک اگر معنای صدا زدن باشد باید به این سوال جواب داد که : چرا قرآن کریم در آیاتی صدا زدن من دون الله را ممنوع می داند ولی در آیات دیگر شواهدی داریم که انبیاء و اولیاء برای امور معنوی و دینی صدا زده شدند و از آنان طلب کمک شده است مانند درخواست پسران یعقوب از پدرشان برای استغفار از درگاه الهی و جواب مثبت پدر به این درخواست و یا استغاثه پیرو حضرت موسی از ایشان در زمان غیبت حضرت موسی علیه السلام و …
پس اولا : جدای از بحث سجده یا عبادت خاص کردن برای غیر خداوند و افراد بشر، که به اتفاق فرقین شیعه و سنی برای غیر خداوند متعال حرام است، چه انبیاء باشند و چه غیر انبیاء وسایر افراد بشر، امور دیگری چون شفاعت و استغاثه و توسل و … اگر با امر الهی باشد اشکالی ندارد، چون در قرآن که کتاب هدایت است این امور به وضوح بیان شده است و تنها جایی اشکال دارد که من دون الله باشد یعنی از طرف شارع ماذون نباشد.
که با توجه به آنچه بیان شد مشخص است که من دون الله با غیر الله فرق دارد، و معنای من دون الله یعنی هرچه که با اذن الهی نباشد.
عقب نشینی سنگر به سنگر تا پرخاشگری و قطع گفتگو:
روش فریب با آیات قرآن کریم آنگاه که با یک محک علمی از قرآن و سنت از طرف عالمان دینی بیان می شود با واکنش شدید این جریان منحرف روبرو می شود و از مبانی خود سنگر به سنگر عقب نشینی می کنند تا بلکه آبروی خود را بتوانند حتی به صورت حداقلی حفظ کنند.
آنها ابتدا می گویند که توسل در امور دینی با امور زندگانی فرق دارد یعنی اگر شما افراد اطرافت را صدا بزنی و حتی از آنها کمک بخواهید این چون مربوط به امور معیشت است و زندگی روزمره؛ شرک نیست ولی نسبت به امور دینی و معنوی اگر گفتی یا حسین یا مهدی این شرک است!
این مطلب را بزرگان وهابیت همچون البانی و دیگر عالمان وهابی در کتابهایی که درباره توسل نوشته اند بیان کرده اند. سپس وقتی آیاتی از قرآن که ظاهرا با این حرف آنان تناقض دارد آورده می شود عقب نشینی مرحله به مرحله آنان شروع می شود.
ابتدا از سخن اولیه خود در رد توسل دست بر می دارند، سپس توسل را به اقسامی تقسیم می کنند و برخی از آن را مشروع و برخی دیگر را غیر مشروع می دانند.
ولی بحث بر این است که شما با کلمه من دون الله، از دم، توسل و شفاعت و صدا زدن غیر خداوند را منکر شدید، یعنی گفتید مفهوم من دون الله این است که توسل و شفاعت و صدا زدن غیر خداوند صحیح نیست، چرا الان عقب نشینی کرده و مرحله به مرحله قسمت هایی از شفاعت و توسل و صدا زدن را قبول دارید ؟ در واقع شعار مشرک بودن مسلمانان به واسطه توسل که از حلقوم طرفداران فرقه ضاله وهابیت بیرون می آید دو جنبه دارد:
- یک جنبه تبلیغاتی و فریب و برای جذب مستضعفین بی اطلاع
- و یک جنبه علمی
در بحث تبلیغاتی، جریانات گمراه وهابی خود را موحد و خدا پرست و قائلین به توسل را مشرک و بی دین می دانند و هرگز زیر بار توسل نمی روند، و یک جنبه علمی دارد که متفکران وهابی چون تناقضات کلام خود را می بینند به ناچار مرحله به مرحله عقب نشینی می کنند و توسل را در برخی امور قبول می کنند.
آنها هرگز برای مسلمانان نمی گویند که اختلاف در مورد توسل در بین علمای مسلمان امری طبیعی است و از مختلف بودن آیات قرآن در این امور در جهت فریبکاری و جذب به فرقه خود نهایت سوء استفاده را می برند.
نتیجه :
در استنادات فریبکارانه و غیر علمی و شتابزده جریان وهابیت و شبکه های وهابی به قرآن کریم بسیار باید دقت کرد. چون مبنای آنان بازی با آیات قرآن کریم و فریب مخاطب است و در بحث استناد به آیات قرآن کریم حداقلِ روش های علمی را مراعات می کنند و خود را ملزم به طی کردن روش علمی نمی دانند.
منابع :
قرآن کریم
کتاب توسل آیت الله العظمی سبحانی
سایت آیت الله مکارم شیرازی دام ظله
مقاله معنای من دون الله در قرآن کریم پایگاه تخصصی وهابیت پژوهی و جریان های سلفی
التوسل انواعه و احکامه از ناصر الدین اَلبانی از علمای وهابی
التوصل الی حقیقه التوسل المشروع و الممنوع محمد نسیب الرفاعی از علمای وهابی
کتاب التوحید محمد بن عبدالوهاب
العقائد النسفیه کتاب عقیدتی اهل سنت