فرقه پژوهی
همان طور که از وقایع این سال های ایران اسلامی پیداست کم اهمیت نمودن نقش دین در عرصه زندگی اجتماعی و در مرتبه بعد، در زندگی فردی با شدت در حال پیگیری است. در این مسیر تمام سرویس‌های بیگانه و عناصر متعدد رسانه‌ای و غیر رسانه‌ای در حال فعالیت هستند که به نظر می‌رسد نیاز به توضیح بیشتر در این زمینه نیست. برای این مهم یکی از فرقه های فعال که به دشمنی علیه انقلاب اسلامی برخواسته و از حمایت کامل کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی نیز برخوردار است فرقه مسیحیت تبشیری یا همان مسیحیت صهیونیست است.
اگر دقیق بنگریم عمده مخاطبان و اهداف این فرقه برای جذب به مسیحیت و دور نمودن از اسلام از گروه های خاصی است که نوعا دچار آسیب های متعددی هستند.
تبشیری ها بیشتر به دنبال افراد آسیب دیده در هر شهر و منطقه ای می گردند تا این گونه افراد را که هر یک به دلیلی در بحران به سر می برند با کمی محبت ظاهری و القا مطالبی خرافی به سمت خود بکشانند.
از جمله می توان به افرادی که در مسئله ای در خانواده و یا جامعه با مشکلات شدید مواجه شده اند، افرادی که در دام اعتیاد گرفتار شده اند، کودکان و فرزندان طلاق، افراد بی قید در مسائل اخلاقی و لاابالی، کسانی که به دلیل مشکلات اقتصادی در تنگای شدید قرار گرفته اند، افرادی که در دام رمالان و خرافه پرستان و… قرار گرفته اند، برخی افراد که فقط بفکر خروج از کشور و اخذ پناهنگی هستند و…
همانطور که جامعه هدفگذاری شده برای فرقه مسیحیت صهیونیست را مشاهده می کنید به وضوح می توان دریافت که مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بیش از دلائل اعتقادی و علمی دخیل در سوق پیدا نمودن به مسیحیت تبشیری است.
لذا با در نظر گرفتن آنچه مسیحیت تبشیری در حال پیگیری آن است اینطور به نظر می رسد که علاوه بر تلاش برای عمق بخشی بیشتر به مفاهیم دینی و حضور دین در عرصه های فردی و اجتماعی، باید در حوزه های روانشناسی، جامعه شناسی، درمانگری مخصوصا در موضوع اعتیاد و بهبود شرایط اقتصادی تلاش فراوانی صورت گیرد.
نوع برخورد سیاست گذاران مسیحیت صهیونیست نشان می دهد که مقوله مواجه با این فرقه فقط دینی نیست و باید تمامی متولیان عرصه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در این زمینه مجدانه تلاش نمایند.
به تعبیر دیگر برای مقابله به همه فرقه ها و ادیان تبشیری، باید بسترهای جذب به آنها را بین برد. چراکه بیشترین عامل جذب به فرقه ها، وجود مشکلات و مسائل مختلف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی است که از جمله می توان به فقر در تمام ابعاد فرهنگی و …. طلاق، بیکاری، تبعیض، اعتیاد و …. اشاره کرد.