فرقه پژوهی:
مسیحیت در غرب با هجمه تجربه گرایان، مخصوصا هیوم، به این نتیجه رسید که باید عقل را در باورها کنار بگذارد و از ابزارهای دیگری استفاده نماید. در حقیقت، از آنجا که مبانی مسیحیت پروتستان از اساس خردستیز است، مهره های این جریان مجبور شدند تا به جای تغییر رویکرد(یعنی حرکت بر مبنای عقل)، به انکار عقل روی آورند.
با انکار عقل و نفی آن دیگر نیازی به توجیه خرافات نبود چرا که معیار تشخیص یعنی خرد کنار گذاشته شده بود. “حس گرایان افراطی” مانند تجربه گرایان که جز ماده چیزی را حقیقی نمی دانستند در پیدایش مسیحیت پروتستان نقش زیادی داشتند و از این رو آنچه امروزه در شبکه های فارسی زبان این جریان مشاهده می شود به مشی ماتریالیست ها بسیار نزدیک تر است.
مبلغان مسیحیت صهیونیستی در شبکه های خود از معنویتی مادی سخن می گویند و خدایی جسمانی (متجسد) را معرفی می کنند درحالی که حقیقت حق، یعنی خداوند محدود به هیچ چیز نیست. به عبارتی آنچه در محدودیت جسم و تن درآید دیگر خدا نیست لکن مسیحیت که در مواجهه با مادیگرایان با شکست مواجه گردید، شانی مادی برای خدا قائل شد.
قرآن کریم در سلب صفات مادی از خداوند می فرماید: فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ. خدا آفریننده آسمانها و زمین است، برای شما آدمیان از جنس خودتان زنان را هم جفت شما قرار داد و نیز چهار پایان را جفت (نر و ماده) آفرید، و به این تدبیر (ازدواج) شما را خلق بی‌شمار کند. آن خدای یکتا را هیچ مثل و مانندی نیست و او شنوا و بیناست.( آیه 11 سوره شوری)
مسیحیت پروتستان در تاثیرپذیری از نحله های مادی تا آنجا پیش رفت که مسئله فدا، کشته شدن خدا پیش کشد و آن را به عنوان محوری ترین باور قرار داد. با توجه به مبانی گفته شده، مسیحیت پروتستان جریانی صرفا مادی است که در صدد است از معنویت قرائتی ماتریالیستی ارائه نماید. امروزه برنامه هایی که در شبکه های مسیحیت صهیونیستی فارسی زبان پخش می شود تایید کننده این مدعا است چراکه در آن ها موسیقی، ابتذال، رمالی، پیشگویی، توهم و غیره به عنوان عبادت و پرستش به مخاطب معرفی می شود.
جالب اینجاست، آنچه که در زمان حاضر، مسیحیت پروتستان، به عنوان پرستش معرفی می کند، مشابه آن چیزی است که درپیش از ظهور اسلام و به عبارتی دوره جاهلیت، اعراب به آن طریق بت های شان را عبادت می کردند. در بعضى روایات نقل شده که مشرکان قریش به هنگام نماز خواندن پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) در کنار بیت الله الحرام، در دو سوى آن حضرت ایستاده و دو نفر به سوت کشیدن از یک سو، و دو نفر نیز به کف زدن در سوى دیگر مى پرداختند تا نماز آن حضرت را بر هم زده و موجب ایذاء وى شوند. ظاهر این روایات، آن است که این رفتار، عکس العملى به نماز خواندن پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) در کنار کعبه، و یکى از رفتارهاى ایذائى مشرکان به آن حضرت بوده، و حال آن که صریح آیه شریفه آن است که مکاء و تصدیه در کنار بیت الله براى مشرکان حکم نماز را داشته است، زیرا واژه نماز، اضافه به ضمیر “هُم” شده و حکایت از رفتار عبادى خاصّ مشرکان دارد.
در واقع کفار مى خواستند هم زمان با نماز پیامبر (صلى الله علیه وآله) نوع نماز خود را نیز به رخ حضرت بکشند، و به هر حال، روایت یاد شده نمى تواند اطلاق حاصل از بیان آیه را مقیّد به رفتار ایذائى خاصى کند. به جز آنچه گذشت در برخى اشعار شعراى صدر اسلام نیز شواهدى براى مدّعاى یاد شده به چشم مى خورد. به عنوان مثال، حسّان بن ثابت در یک بیت به مقایسه نماز اسلامى و نماز شرک آلود پرداخته است:
نقوم الى الصلاه اذا دعینا *** و همّکم التصدّى و المکاء
«ما آن گاه که به نماز فراخوانده شویم براى انجام آن بر مى خیزیم، در حالى که همّت شما جز کف زدن و سوت کشیدن نیست».
امروزه کیفیت پرستش مسیحیان پروتستان دقیقا طبق متد کفاری است که در قرآن ذکر آن ها رفته و در حقیقت ریشه این جنس عبادت مسیحیان نیز به ماده پرستی آن ها بازمی گردد. در مجموع، مسیحیت پروتستان به مادی گرایی شدیدی دچار است که ریشه ها و نتائج آن به اختصار در این یادداشت بررسی گردید.